Pomysł na fabułę nie grzeszy oryginalnością, ale ma w sobie to coś, co ciekawi i zachęca do zapoznania się ze szczegółami życia głównych bohaterów. Miałam dość niesprecyzowane oczekiwania wobec "Słodko-gorzkiej", bo obawiałam się rozczarowania, ale jednocześnie gdzieś tkwiła we mnie nadzieja, że może być dobrze.
Pierwszym, co we mnie uderzyło, to bardzo sprawnie i płynnie prowadzona narracja. Przez tekst płynęłam z nieukrywaną przyjemnością, zachwycałam się lekkością pióra Autorki i tym, jak za pomocą niewielkich słów potrafiła opisać naprawdę wielkie rzeczy. Zdziwiona byłam jednak tym, że za niewątpliwymi zdolnościami Autorki do opisywania dnia codziennego, dialogów, odczuć, kryły się tak skąpe zdolności do plastycznego przedstawienia sytuacji intymnych. Było to dość spore ukłucie rozczarowania, bo spodziewałam się naprawdę wysublimowanego przedstawienia scen erotycznych, a tymczasem były one po prostu sztywne, płaskie i sztuczne. Całe szczęście, że w powieści moment zbliżenia następuje jedynie dwa lub trzy razy.
Poza tą jedną niedogodnością przyznaję, że książka naprawdę przypadła mi do gustu i zrobiła na mnie dobre wrażenie. Relacja głównych bohaterów była trudna, krzyżowana odległością, zobowiązaniami, strachem. Podobało mi się to, jak Autorka wykreowała obraz ich miłości... trudnej, ale niesamowicie trwałej. Agata i Piotr dopełniali się, bo kiedy jej brakowało wiary w ich związek, on potrafił znów Agatę tą wiarą napełnić. Gdy on postanowił wycofać się w cień, ona zawalczyła o niego.

http://porozmawiajmy-o-ksiazkach.blogspot.com/2016/03/recenzja-przedpremierowa-sodko-gorzka.html

Pomysł na fabułę nie grzeszy oryginalnością, ale ma w sobie to coś, co ciekawi i zachęca do zapoznania się ze szczegółami życia głównych bohaterów. Miałam dość niesprecyzowane oczekiwania wobec "Słodko-gorzkiej", bo obawiałam się rozczarowania, ale jednocześnie gdzieś tkwiła we mnie nadzieja, że może być dobrze.
Pierwszym, co we mnie uderzyło, to bardzo sprawnie i płynnie...