Tytuł dosyć inspirujący, powiedziałabym nawet, że lekko podnoszący na duchu. Pomysł na książkę jest dobry, jednakże dalsza fabuła trochę poszła trochę w nie tą stronę co trzeba. Ale zacznijmy od początku. Mamy do czynienia z trzydziesto-czterdziostoletnim mężczyzną, który aktualnie jest w separacji. Małżeństwo, wraz ze swoim przyjacielem, prowadzi firmę ubezpieczeniową. Pewnego dnia Jonathan spotyka cygankę, która przepowiada mu, że umrze. Czy taka przepowiednia pozostałaby bez odzewu u kogokolwiek? Tak więc, nie bądźmy zdziwieni, że i w tym przypadku mężczyzna jest poruszony i przestraszony. Ale z biegiem czasu zaczyna do niego docierać, że jego dotychczasowe życie jest bezsensowne. Stracił żonę przez pomyłkową historię z romansem, nie ma zbyt dobrego kontaktu z córką, nie cieszy go praca i do tego postrzegany jest jako osoba, która nigdy nie mówi tego co myśli.
To co mi się w niej nie podoba, to wątek podglądacza, który bardzo niewiele wnosi do książki. Powiedziałabym, że wręcz ją całą psuje. Książka przez to staje się mniej interesująca, wręcz momentami nudna.
Cała powieść utrzymana jest w dosyć podniosłym temacie, jednakże charakteryzuje ją pewna lekkość. Mężczyzna po przemyśleniu całej sytuacji podchodzi do niej ze spokojem i rozwagą I tak też czytelnik przez nią przechodzi. Bez większych emocji.

Tytuł dosyć inspirujący, powiedziałabym nawet, że lekko podnoszący na duchu. Pomysł na książkę jest dobry, jednakże dalsza fabuła trochę poszła trochę w nie tą stronę co trzeba. Ale zacznijmy od początku. Mamy do czynienia z trzydziesto-czterdziostoletnim mężczyzną, który aktualnie jest w separacji. Małżeństwo, wraz ze swoim przyjacielem, prowadzi firmę ubezpieczeniową....