Nadeszła ostatnia część serii gry w kłamstwa, wszystkie tajemnice zostały ujawnione, zagadki rozwiązane, a morderca schwytany. I w przypadku ujawnienia mordercy mam tu problem, bo książka miała trzymać w napięciu i zaskoczyć tym kto okazał się sprawcą, a w moim przypadku prawie 2 ostatnie tomy spędziłam na obserwowaniu jak Emma ufa osobie, której ufać nie powinna. Może wynikać to z tego, że w swoim życiu przeczytałam masę kryminałów i nie jedno zagranie autora tegoż rodzaju nie jest mi obce, a być może przez to, że w każdym tomie pojawiała się pewna schematyczność: początek książki - nowy podejrzany, koniec książki - oczyszczenie go z zarzutów. W ostatnim tomie pozostaje praktycznie jedna osoba, której nikt dotąd nie podejrzewał. Całą historię można było zmieścić w jednej grubszej książce wycinając kilka osób niesłusznie oskarżonych, wtedy mogłaby się stać powieścią niesamowicie zaskakującą, a tak stała się tylko dobrą, mimo to czyta się ją bardzo szybko.

Nadeszła ostatnia część serii gry w kłamstwa, wszystkie tajemnice zostały ujawnione, zagadki rozwiązane, a morderca schwytany. I w przypadku ujawnienia mordercy mam tu problem, bo książka miała trzymać w napięciu i zaskoczyć tym kto okazał się sprawcą, a w moim przypadku prawie 2 ostatnie tomy spędziłam na obserwowaniu jak Emma ufa osobie, której ufać nie powinna. Może...