Kolejna książka tej autorki, kolejna, świetnie zorganizowana intryga i pierwszy mój sukces, albowiem po raz pierwszy udało się tak mocno zbliżyć do rozwiązania zagadki przed końcem. Nie był to niestety mój zmysł dedukcji, lecz zwykłe szczęśćcie, ale i tak jestem z siebie dumny.

Pani Oliver i Herkules Poirot znowu wkraczają do akcji. Autorka poczytnych kryminałów została zaproszona na bal Haloween, organizowany w małym miasteczku Woodleigh Common. Dzieciaki radośnie bawią się, dorośli plotkują, gdy nagle zabawę przerywa mała Joyce, która pod wrażeniem Ariadny Oliver postanawia przyznać się, iż była świadkiem zabójstwa. Powszechnie uważana za kłamczuchę dziewczynka nie przekonała nikogo, albo prawie nikogo, bowiem zanim przyjęcie się skończyło, ciało dziewczynki zostało znalezione bibliotece. Utopione dziecko niewątpliwie zostało zamordowane, i tu wkracza genialny, wąsaty Poirot.

Masa błędów jakie tu znalazłem przekroczyła granice zwykłego niedopatrzenia. Nie mówię tu o błędach w fabule, ale w druku. Brak myślników przy dialogach, zamiast ‘’e’’ bardzo często jest ‘’c’’, cała masa literówek, oraz kilka naprawdę rażących błędów ortograficznych, hańba, może dlatego czytanie jej zajęło mi aż dwa dni.

W fabule, na szczęście, błędów brak, za to jest cała masa bohaterów. Jest to najbardziej chaotyczna z książek tej autorki, bowiem na przyjęciu było ok. trzydziestu osób, i choć pod uwagę bierzemy tylko kilka, mamy szerokie pole manewru do domysłów. Polecam ją wszystkim fanom tej autorki, a i na początek nada się idealnie


http://ksiazkaniegryzie.blogspot.com/2012/08/agata-christie-wigilia-wszystkich.html

Kolejna książka tej autorki, kolejna, świetnie zorganizowana intryga i pierwszy mój sukces, albowiem po raz pierwszy udało się tak mocno zbliżyć do rozwiązania zagadki przed końcem. Nie był to niestety mój zmysł dedukcji, lecz zwykłe szczęśćcie, ale i tak jestem z siebie dumny.

Pani Oliver i Herkules Poirot znowu wkraczają do akcji. Autorka poczytnych kryminałów została...