Po przeczytaniu wcześniej 3 powieści Kurkowa, nastawiałam się na coś bardziej... żywego. Tymczasem czytanie niesamowicie mi się dłużyło i z ulgą odwróciłam dziś ostatnią kartę.
Historia rozgrywa się na 3 płaszczyznach czasowych - poznajemy Prezydenta na początku lat 90., ok.2005, i w końcu w 2015/16. Z każdej płaszczyzny po 2-3 strony i tak na przemian. Może to i dobrze. W każdym wątku mamy do czynienia z jakąś miłością bohatera, zwyczajnego faceta, który, w sumie nie wiadomo czemu i jak został Prezydentem Ukrainy.
W wątkach 90. i 2005 wiadomo z góry, że nic z tego nie wyjdzie, skoro poznajemy jednocześnie wątek 2015/16. Z kolei 2015/16 to z jednej strony historia z elementami science fiction (serce z "niespodzianką") jak i political fiction (jakaś taka spłaszczona).
Sam Prezydent jest sympatyczny, ale dość nijaki. Stąd też nie dziwi, że ani nie budzi respektu jako głowa państwa, ani, że jego związki są jałowe...

Książkę dokończyłam z czystej sympatii dla Kurkowa.

Po przeczytaniu wcześniej 3 powieści Kurkowa, nastawiałam się na coś bardziej... żywego. Tymczasem czytanie niesamowicie mi się dłużyło i z ulgą odwróciłam dziś ostatnią kartę.
Historia rozgrywa się na 3 płaszczyznach czasowych - poznajemy Prezydenta na początku lat 90., ok.2005, i w końcu w 2015/16. Z każdej płaszczyzny po 2-3 strony i tak na przemian. Może to i dobrze. W...