Praca Jana Kieniewicza była dla mnie poważnym rozczarowaniem. Większa część książki wygląda jak notki encyklopedyczne. Autor opisuje zbyt dużo wydarzeń z przeszłości, co sprawia, że czytelnik musiałby zapamiętać każde zdanie by zyskać wartość z tej części pracy. Od podboju Indii przez Anglików sytuacja ulega poprawie, ale wraz z tym pojawiają się powtórzenia informacji, co wydaje się dziwne biorąc pod uwagę konieczność syntezy informacji. Dodatkowo całość ma wyraźny rys marksistowski. Autor odnosi się do materializmu historycznego i stara się na siłę pogodzić historię jaką opisuje z nim. Do tego korzysta z dziwnych terminów w innym znaczeniu niż współcześnie należałoby. Pisze o ekologii mając na myśli społeczności ludzi i dostosowywanie się struktur społecznych, oraz o komunalizmie tam gdzie mamy konflikty narodowościowe i religijne. Tylko dla specjalistów z zakresu Indii.

Praca Jana Kieniewicza była dla mnie poważnym rozczarowaniem. Większa część książki wygląda jak notki encyklopedyczne. Autor opisuje zbyt dużo wydarzeń z przeszłości, co sprawia, że czytelnik musiałby zapamiętać każde zdanie by zyskać wartość z tej części pracy. Od podboju Indii przez Anglików sytuacja ulega poprawie, ale wraz z tym pojawiają się powtórzenia informacji, co...

Niesamowita objętościowo publikacja dotycząca historii Indii. Autor zadał sobie bez mała dużo trudu by opisać nie tylko historię tego państwa, ale także przedstawić czytelnikowi jego kulturę, religię czy samą ewolucję porządku indyjskiego i jego niezrozumienia przez nas, mieszkańców Europy.
Wadą jest natłok różnych wydarzeń i pojawiających się imion, które znikają tak szybko jak się pojawiły. Ponadto widać, że niektóre tematy zostały potraktowane bardziej ogólnie od innych.
Polecam każdemu kogo interesuje historia Indii.

Niesamowita objętościowo publikacja dotycząca historii Indii. Autor zadał sobie bez mała dużo trudu by opisać nie tylko historię tego państwa, ale także przedstawić czytelnikowi jego kulturę, religię czy samą ewolucję porządku indyjskiego i jego niezrozumienia przez nas, mieszkańców Europy.
Wadą jest natłok różnych wydarzeń i pojawiających się imion, które znikają tak...

Kilka tysiącleci dziejów cywilizacji indyjskiej to temat ogromny, tak więc każda praca, która ma zamiar zawrzeć je w jednym tomie, musi być siłą rzeczy bardzo zwięzła i skupiona na absolutnie najważniejszych wydarzeniach i procesach. Nie dziwi też fakt, że tom traktujący o Indiach wyróżnia się w gronie innych książek z tej serii wydawnictwa Ossolineum znaczną objętością. I tak jednak określiłbym syntezę J. Kieniewicza mianem bardzo zwięzłej. Ogromny zakres materiału sprawia, że bardzo wiele wydarzeń i postaci zostało zaledwie wspomnianych. W moim odczuciu co najmniej do czasów mogolskich mamy tu do czynienia z wyliczeniami kolejnych królestw i władców. Pewne historyczne procesy zostały przez Autora lepiej uwypuklone dopiero w dalszych rozdziałach. Pewnie jest to trochę związane z faktem, że w tej partii książki, która obejmuje epokę nowożytną, materiał podzielony jest już chronologicznie, a nie przemieszczamy się między różnymi państwami: gdy w całych Indiach rządzą już Anglicy, narracja staje się spójniejsza. Kieniewicz doprowadził swoją książkę do roku 1947, gdy to doszło do uzyskania niepodległości przez Indie i Pakistan. Chyba słusznie zrobił nie wychodząc dalej: losy tych państw po tej dacie mocno się rozeszły i ta jedność Indii zostało rozerwana (nad czym nota bene ubolewał Gandhi),a niestabilna sytuacja wciąż się nie wyklarowała. W sumie mamy w tej książce dużo informacji ułożonych w niezłym porządku i z zachowaniem proporcji pomiędzy epokami. Jeśli ktoś się interesuje problematyką indyjską, powinien do Kieniewicza zajrzeć.

Tomasz Babnis

Kilka tysiącleci dziejów cywilizacji indyjskiej to temat ogromny, tak więc każda praca, która ma zamiar zawrzeć je w jednym tomie, musi być siłą rzeczy bardzo zwięzła i skupiona na absolutnie najważniejszych wydarzeniach i procesach. Nie dziwi też fakt, że tom traktujący o Indiach wyróżnia się w gronie innych książek z tej serii wydawnictwa Ossolineum znaczną objętością. I...

Uczucia do tej książki mam mieszane. Z jednej strony jest obszerna i zawiera dużo informacji i merytorycznie jest bardzo dobra, ale czytało mi się ją strasznie ciężko. Czasami na jednaj stronie występuje wręcz ogromna liczba dat i osób, które są tylko wspomniane - napisane jest o nich jedno czy dwa zdania i koniec. Fragmenty, gdzie występuje data za datą i nazwisko za nazwiskiem jak w jakichś tablicach historycznych czy książce telefonicznej są ogromnie ciężkie do przebrnięcia, a przy takim zagęszczeniu ich na jedną stronę można się zniechęcić, stracić wątek, czy mieć problem z zapamiętaniem tego, co ważne. Na szczęście nie jest tak przez całą książkę, tylko w różnych rozdziałach i niektóre czyta się dość przyjemnie, po czym następuje strona czy rozdział będący niemalże spisem dat, który jest torturą i zapamiętanie czegoś z niego jest niezwykle ciężkie, a potem następuje znów rozdział "luźniejszy", przez który lżej przebrnąć. Rozdziały o Indiach przedmuzułmańkich i początkach kontaktu z islamem napisane są według mnie najlżej, natomiast od Mogołów do końca lektura jest miejscami bardzo ciężka, właśnie przez to zagęszczenie dat i imion, z których podania można by było bez problemu zrezygnować i nie zmniejszało by to wartości merytorycznej, a na pewno uczyniło książkę bardziej przejrzystą.

Uczucia do tej książki mam mieszane. Z jednej strony jest obszerna i zawiera dużo informacji i merytorycznie jest bardzo dobra, ale czytało mi się ją strasznie ciężko. Czasami na jednaj stronie występuje wręcz ogromna liczba dat i osób, które są tylko wspomniane - napisane jest o nich jedno czy dwa zdania i koniec. Fragmenty, gdzie występuje data za datą i nazwisko za...