Niewiarygodna, kapitalna, skomplikowana i wciągająca książka skierowana dla młodzieży, która nie opisuje historii o wampirach i magicznych zdolnościach, ale zagłębia się także w poważniejsze tematy. Jeszcze nie umiem się otrząsnąć po jej lekturze. Tak oryginalnego pomysłu na fabułę należy zazdrościć i podziwiać. Totalnie nie z tej ziemi, absurdalna opowieść, choć tak myślę, że może to być pierwszy znak naszej przyszłości.

Już sama okładka powoduje zaintrygowanie się tą książką i mnie skusiła do jej przeczytania. Pomarańczowo-niebieska głowa odcięta od reszty ciała na pewno przyciąga wzrok. Książka wydana jest przecudnie, czyta się ją bardzo szybko i zanurza się całym sobą w historię Travisa. Nieznany autor, bez dużej promocji stworzył CUDO, które powinien przeczytać każdy człowiek i wyrobić sobie opinię na jej temat.

Tematyka choroby jest poruszana często w literaturze beletrystycznej. Nowotwory, białaczki czy urazy powypadkowe często towarzyszą bohaterom historii miłosnych. Początkowo temat mi się nie podobał, dlatego że bohater opowiadał o samym procesie operacji, odcinania głowy, co powodowało u mnie odrazę i nudności. Natomiast nie trwało to długo i autor bardziej skupił się na relacjach między bohaterami, na dochodzeniu do siebie po szaleńczym eksperymencie, a także o przyjaźni, zaufaniu oraz zdradzie. To psychologiczne opowiadanie młodego człowieka bardzo mnie zafascynowało.

Tym młodym człowiekiem, ale jakże odważnym i zdeterminowanym okazał się 16-letni Travis Coats. Młodzieniec ma dziewczynę Cate oraz przyjaciela Kyle'a. Mieszka z rodzicami i chodzi do szkoły. Jego życie rujnuje wiadomość o chorobie - białaczce limfoblastycznej. Wszyscy wspierają go w trudach zmagania się z chorobą, jednak szanse na wyleczenie są znikome. Nagle pojawia się pewna ekstremalna i szalona propozycja z Centrum Podtrzymywania Życia Saransona, aby odciąć jego głowę i przyłączyć ją do innego ciała. Brzmi strasznie, okropnie, niewiarygodnie, lecz Travis zgadza się na ten eksperyment. Żegna się z rodziną i przyjaciółmi i na 5 lat jego głowa zostaje zamrożona, a gdy znajduje się odpowiednie "ciało" zostaje do niego przyłączona.

Po tych 5 latach nowy Travis budzi się i od tej pory zaczyna żyć na nowo i musi zmierzyć się z kilkoma problemami. Po pierwsze jest fenomenem, drugim człowiekiem na świecie, który przeżył tak trudny proces. Po drugie musi się przyzwyczaić do nowych rąk, nóg i innych części ciała oraz oswoić z blizną na szyi. Po trzecie jego powrót jest zaskoczeniem dla rodziców chłopaka, którzy już stracili nadzieję na powrót syna i przeżyli swoją żałobę. Po czwarte jego przyjaciele mają już swoje życie, Kyle studiuje, a Cate jest zaręczona z kimś innym. Po piąte przez te pięć lat świat się tak zmienił, życie wokół Travisa jest kompletnie inne i dla niego nieznane. Po szóste staje się sławny i wszyscy traktują go jak błogosławieństwo i cud medycyny. Po siódme musi się oswoić z tym, że obudził się po pięciu latach, choć jemu wydawało się, że były to dwa tygodnie.

Książka może budzić pewne kontrowersje ze względu na pojawienie się tu zagadnienia przeszczepu całego ciała. Z perspektywy niektórych może być to nieetyczne lub niemoralne, a co za tym idzie nierealne. Jednak postęp medycyny powoduje fakt, że dziś operacje kiedyś nie do wyobrażenia, dziś wykonuje się na porządku dziennym jak na przykład transplantacja serca. Oczywiście można się zastanawiać dokąd prowadzi rozwój naukowy medycyny i jak w konsekwencji wpłynie to na człowieka. Dlatego też, książka ta skłania do refleksji osoby zarówno sprzyjające przeszczepom, jak i krytyków tego procesu.

Na drugim planie oprócz przeszczepu i przyzwyczajania się do nowej sytuacji Travisa w książce poruszony został temat żałoby po stracie bliskiej osoby oraz niezwykłej, głębokiej przyjaźni. Travis miał szczęście, iż posiadał wokół siebie osoby które go kochały i wierzyły że da radę pokonać chorobę. Jego rodzice, którzy stracili ukochanego syna, pogodzili się z jego wyborem mieli nadzieję, że zdążą go kiedyś zobaczyć. Przeżyli żałobę, choć nie spodziewali się, że po 5 latach stanie przed nimi żywy Travis. Nie potrafię pojąć co w takiej chwili może czuć zatroskany rodzic. Co do przyjaciół, to jest to zabawna część tej historii. Perypetie czwórki przyjaciół i ich próba odbudowania przyjaźni daje Travisowi siłę i wiarę w swoje życie. Kyle i Cate choć starsi o pięć lat potrafią z trudem na nowo kumplować się z Travisem, a nowo poznany Hatton wbija się w ich grupkę dając świeżość i młodość. Ich pomysł co zrobić ze spalonym ciałem Travisa powoduje uśmiech na twarzy, choć cała sytuacja wygląda komicznie.

"Chłopak, który stracił głowę" to niewiarygodna opowieść o chłopaku, który zadecydował o swoim losie. Znajdziemy tu chwile trudne, skłaniające do refleksji i budzące odrazę. Lecz historia daje nadzieję na poradzenie sobie z problemami oraz pokazuje, że człowiek to silna, zdeterminowana i odważna jednostka. Ponadto wątki przyjaźni, leczenia, żałoby, straty mogą dać siłę do walki i do oswojenia się z naszym żywotem. Rewelacyjna powieść nie tylko dla młodzieży. Polecam!!!

Niewiarygodna, kapitalna, skomplikowana i wciągająca książka skierowana dla młodzieży, która nie opisuje historii o wampirach i magicznych zdolnościach, ale zagłębia się także w poważniejsze tematy. Jeszcze nie umiem się otrząsnąć po jej lekturze. Tak oryginalnego pomysłu na fabułę należy zazdrościć i podziwiać. Totalnie nie z tej ziemi, absurdalna opowieść, choć tak myślę,...