Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Travis ma 16 lat i jest śmiertelnie chory. Rodzice decydują się na zamrożenie jego głowy, bo za ileś lat lekarze będą wstanie mu pomóc, co prawda ciała nie uleczą ale głowa (mózg, świadomość) będzie mogła funkcjonować dzięki innym możliwościom. Mija kilka lat (tylko 5) i Travis budzi się do dosłownie nowego życia. Ma nowe, zdrowe ciało młodego chłopaka (lepiej umięśnione niż swoje stare). Nie ma problemu z identyfikacją siebie (ma swoją twarz),musi nauczyć się nowego ciała - inne dłonie, stopy, jest wyższy. Dla niego czas się zatrzymał ale nie dla jego dziewczyny i przyjaciela czy rodziców. On "zatrzymał się" w wieku 16 lat, jego przyjaciel i dziewczyna są starsi od niego mentalnie (metrykalnie są w tym samym wieku). Ona ma narzeczonego, przyjaciel ma dziewczynę, studiuje. Świat, który pamięta jest inny, wiele rzeczy zmieniło się, dzieci nie są już maluchami a nastolatkami. Rodzice też się zmienili, nie tylko fizycznie. Travis musi pogodzić się z wieloma rzeczami, które odbyły się poza nim, pogodzić się ze świadomością, że świat i ludzie nie czekali na niego aż się obudzi, że życie toczyło się bez jego udziału. Musi dojrzeć mentalnie do zmian, które odbyły się kiedy on "spał". Ludzie zamrażają swoje ciała aby kiedyś, w przyszłości móc ożyć, zmartwychwstać, kiedy medycyna znajdzie lek na ich chorobę. Można by rzec, że na naszych oczach dzieją się cuda medyczna. Lekarze przeszczepiają serca, nerki, dłonie, a nawet twarze... Travis spał tylko (!) 5 lat a co by było gdyby zamrożony człowiek obudził się po 20, 30 latach ? Czy poznałby swoich bliskich ? Jak zmieniłby się świat ? Czy byłby wstanie odnaleźć się w nowym świecie ? Czy ktoś z nas zdecydowałby się na taki krok mając świadomość, że obudzi się w nowym, zupełnie innym świecie ?