Pierwsza w Polsce obszerna monografia poświęcona jednej z najciekawszych kinematografii na mapie światowego kina. Autor opisuje w niej najważniejsze nurty tematyczne i środki artystyczne, które mają wpływ na niepowtarzalny, osobny charakter islandzkich filmów. Pokazuje między innymi, w jaki sposób filmowcy stosują strategię wykorzystywania kina w propagowaniu krajobrazów Islandii w wymiarze turystycznym; wyjaśnia też, jak islandzkie filmy gatunkowe (np. kino drogi, czarna komedia, kryminał czy dokumenty muzyczne) służą popularyzacji i reinterpretacji rodzimej tradycji i historii. Książka zawiera też opis dekonstruowania przez kino tematów ważnych dla islandzkiego poczucia patriotyzmu. W swoich interpretacjach autor przyjmuje perspektywę spojrzenia z zewnątrz, typową dla postaci przybysza z zagranicy (pojawiającego się zresztą niekiedy w islandzkich produkcjach). Z takiej perspektywy próbuje przeniknąć nie tylko lokalne, ale i bardziej uniwersalne, zglobalizowane kody kulturowe, z których pomocą twórcy filmowi kreują wizerunek swej wyspy jako ponowoczesnej Ultima Thule.