Okładka - widnieje na niej mała dziewczynka z pięknymi kręconymi włoskami, która ubrana jest w czerwoną sukieneczkę. Dziewczynka idzie sobie po murku. Niby okładka zwykła, ale skrywa w sobie nutę tajemniczości. Wizualnie jednak jest przeciętna, ale nie oceniajmy książki po okładce.

Chłopiec w czerwonej sukience to historia transseksualisty, a praktycznie jego spowiedź począwszy od niemowlaka do dorosłego już faceta. Autor opisuje zmagania, jego demony, jego problemy z codziennym życiem. Tak naprawdę nigdy się nie zastanawiałam co czują takie osoby jak chłopak z książki. Co przeżywają na co dzień i z jakimi problemami się borykają. Dość często są wyzywani, szturchani i poniżani za wygląd i za to kim są. Książka dała mi sporo do myślenia mimo, że jestem osobą bardzo tolerancyjną. W swoim otoczeniu nie raz się spotykałam z takimi osobami i nigdy nie myślałam co tak naprawdę mogą czuć. Teraz po przeczytaniu książki, mój umysł jest jaśniejszy i zrozumiałam bardzo wiele. Książka na początku zbytnio nie wciąga, ale brnąc z każdą stroną, coraz to dalej, byłam ciekawa jak się ułoży jego życie. Książkę polecam nawet nastolatkom, które mają zazwyczaj ubaw z takich osób w szkole i myślę, że dzięki niej zrozumieją pewne sprawy dotyczące transeksualizmu.

Pozdrawiam :)

Okładka - widnieje na niej mała dziewczynka z pięknymi kręconymi włoskami, która ubrana jest w czerwoną sukieneczkę. Dziewczynka idzie sobie po murku. Niby okładka zwykła, ale skrywa w sobie nutę tajemniczości. Wizualnie jednak jest przeciętna, ale nie oceniajmy książki po okładce.

Chłopiec w czerwonej sukience to historia transseksualisty, a praktycznie jego spowiedź...