To prawdziwa historia transseksualnego mężczyzny, który już od przedszkola wiedział, że ciało jakie ma niej nie pasuje do jego mózgu, zostało pomylone i należy do innej płci. Od zawsze chciała być chłopcem, bo to inny lepszy świat. W wieku 13 lat w jednej z gazet czyta pewien artykuł o kobiecie, która stała się mężczyzną i to był prawdziwy przełom. W międzyczasie jego najlepsza koleżanka Maja wiedząc o całej sprawie zaczyna nazywać go Maćkiem. Pierwsza operacja okazała się też milowym krokiem do szczęścia, bo nigdy nie czuł się jak dziewczyna i nie rozumiał kobiecego punktu widzenia. Miał przy tym wspaniałych rodziców, którzy pomogli mu w czasie, kiedy machina badań i zmian w końcu ruszyła z kopyta, jego mama walczyła jak lwica i miał też akceptacje innych członków rodziny. Dla Maćka zmiana płci była kwestią wyboru między koszmarem, a życiem. Pełen determinacji walczył o swoje marzenia i samego siebie i jako siedemnastolatek był pewien, że mu się nigdy nie odwidzi, a ujawnienie się, wyjście z szafy, zmiana płci była dla Maćka największym cudem. To bardzo ciekawa książka, bardzo osobista i pełna emocji.

To prawdziwa historia transseksualnego mężczyzny, który już od przedszkola wiedział, że ciało jakie ma niej nie pasuje do jego mózgu, zostało pomylone i należy do innej płci. Od zawsze chciała być chłopcem, bo to inny lepszy świat. W wieku 13 lat w jednej z gazet czyta pewien artykuł o kobiecie, która stała się mężczyzną i to był prawdziwy przełom. W międzyczasie jego...

„Są takie skrzydła, które wyrastają z naszych cierpień”.
Nie wiem, czyj to cytat, ale idealnie podsumowuje historię Macieja- transseksualnego mężczyzny.

Droga, którą przemierzył, by móc w pełni być sobą, była niesamowicie trudna. Jednak jej cel nie pozwalał mu się poddać.

Poznajemy poszczególne etapy tranzycji (korekty płci).
Spotkania z lekarzami i specjalistami. Badania. Ból. Znoszenie uszczypliwych komentarzy i niezrozumienia. Udowadnianie, że jest się tym, kim się jest. Strach, że jedno słowo, może zaważyć o wszystkim.
Kosztowny proces: psychiczny, fizyczny i finansowy.

Równolegle działo się codzienne życie.
Rodzina. Szkoła. Znajomi. Przyjaciele. Miłość.

Budujący jest fakt, że Maciej miał wokół siebie ludzi, którzy razem z nim, przemierzali jego drogę. Rozumieli. Wspierali. Trzymali za rękę. To niesamowicie ważne, gdy trzeba zmierzyć się ze światem, który wyklucza, bo nawet nie chce zrozumieć.

Macieju, jeśli kiedyś natrafisz na te słowa, gratuluje Ci siły i odwagi.
Twoja historia to nadzieja dla tych, którzy chcą zawalczyć o siebie.

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=709916406390213&id=241468236568368

https://www.instagram.com/p/CQcIna-r7U7/?utm_medium=copy_link&fbclid=IwAR1SZW5tVIOE7hGutpJCA5PEyrKhIV0PPLAygz_JAefhcnCgTD_t4r7rwx8

„Są takie skrzydła, które wyrastają z naszych cierpień”.
Nie wiem, czyj to cytat, ale idealnie podsumowuje historię Macieja- transseksualnego mężczyzny.

Droga, którą przemierzył, by móc w pełni być sobą, była niesamowicie trudna. Jednak jej cel nie pozwalał mu się poddać.

Poznajemy poszczególne etapy tranzycji (korekty płci).
Spotkania z lekarzami i specjalistami....

Ocena będzie jak najbardziej pozytywna. Może wynika to z faktu, iż "Chłopiec w czerwonej sukience" to moje pierwsze zderzenie z tematyką transseksualizmu i cieszę się, mogąc ją bliżej poznać. Maciej Loter w prosty, niemal infantylny sposób, relacjonuje swoje odkrycie rozbieżności pomiędzy płcią biologiczną a psychologiczną. Temat jest bez wątpienia kontrowersyjny, przez wielu nierozumiany, wyszydzany ale przez to szczególnie ważny. Uważam, że książkę warto przeczytać aby ukształtować własną opinię na temat transseksualizmu i choć trochę zrozumieć, co to znaczy być więźniem własnego ciała. Polecam!

Ocena będzie jak najbardziej pozytywna. Może wynika to z faktu, iż "Chłopiec w czerwonej sukience" to moje pierwsze zderzenie z tematyką transseksualizmu i cieszę się, mogąc ją bliżej poznać. Maciej Loter w prosty, niemal infantylny sposób, relacjonuje swoje odkrycie rozbieżności pomiędzy płcią biologiczną a psychologiczną. Temat jest bez wątpienia kontrowersyjny, przez...

bardzo ważny, osobisty i pełen emocji głós w sprawie często przemilczanej przez polskie media/ prawo. Autor miał to neiszczęśćie, ze urodził się niezgodnie ze wwoją płcią. ojciec cieszy się z córki, w metryce bezapelacyjnie wpisano plęć żeńską. oczywiście od razu zaczęto edukację oparta na segregacji płci, jak to dziewczynkę chciano go stroić w sukienki i spódniczki. Tymczasem to była typowa "chłopczyca", od razu rozumiejąca odrębność swojego postrzegania świata od rówieśniczek.
Niestety jak rozpoczęło się dojrzewania Maciej/ka coraz boleśniej odczuwała dyskomfort. To mężczyzna/ chłopak uwięziony w znienawidzonym ciele. O zgrozo u progu trzeciego tysiąclecia w zaściankowym mimo wszystko kraju traktowany był nasz bohater jak dziwadło, niezrozumiany przez otoczenia. Zdecydował się na walkę z normami kulturowymi, wystąpił przed sądem o zmianę imienia, no i nastawił się na trwające nawet kilka lat zmiany, zastrzyki hormonalne, no i marzyła mu się totalna zmiana płci.
Mimo wszystko o swoich szokujących przeżyciach, poczuciu wyobcowania, prześladowaniach w szkole pisze ze zrozumieniem, choć przedstawia swoją perspektywę. Trudne były relacje z rodzicami po "coming out". W końcu nawet matka wspierała go przed sądem.
Opisuje swoje pierwsze uczucie do koleżanki, jeszcze jako dziewczyna, perypetie z medycznymi procedurami, nastawienie lekarzy i otoczenia. Podziwiam go za hart ducha, za bezpardonowa walkę o swoje szczęście. Jego historia daje na pewno nadzieję osobom w podobnej sytuacji, zdradzonych przez własne ciało. Historia naprawdę porusza, bo nie epatuje rozbuchaną seksualnością, raczej skupia się na życiu wewnętrznym autora. Na pewno powinna trafić w ręce nietolerancyjnych, bigoteryjnych osób, które powinny przynajmniej starać się zrozumieć jego dramat. szczera relacja, napisana pięknym językiem, pełna podskórnych emocji. Dziękuję za możliwość poznania Twojej historii, Macieju.

bardzo ważny, osobisty i pełen emocji głós w sprawie często przemilczanej przez polskie media/ prawo. Autor miał to neiszczęśćie, ze urodził się niezgodnie ze wwoją płcią. ojciec cieszy się z córki, w metryce bezapelacyjnie wpisano plęć żeńską. oczywiście od razu zaczęto edukację oparta na segregacji płci, jak to dziewczynkę chciano go stroić w sukienki i spódniczki....

Lubię takie historie z życia wzięte, pełne walki i niepewności.Ciekawe są zwierzenia bohatera z tego co się z nim dzieje, co się w nim dzieje.Boimy się tego czego nie znamy, a historia chłopca w czerwonej sukience przybliża nam wiele aspektów w związku z osobami zmieniającymi płeć. Jestem pełna podziwu i szacunku dla Rodziców Macieja, i całej rodziny, która się nie wyparła syna, a jeszcze go wspierała. Polecam.

Lubię takie historie z życia wzięte, pełne walki i niepewności.Ciekawe są zwierzenia bohatera z tego co się z nim dzieje, co się w nim dzieje.Boimy się tego czego nie znamy, a historia chłopca w czerwonej sukience przybliża nam wiele aspektów w związku z osobami zmieniającymi płeć. Jestem pełna podziwu i szacunku dla Rodziców Macieja, i całej rodziny, która się nie wyparła...

"[...] Chciałbym mocno, żeby była też dla tych, którzy bez żadnych skrupułów wyśmiewają i opluwają. Czy zechcą ją przeczytać? Mam wielką nadzieję, że tak."

Ja również mam taką nadzieję. Bardzo dobrze uczy zrozumienia.
Wielki plus za użycie barwnego języka i płynny sposób pisania.

"[...] Chciałbym mocno, żeby była też dla tych, którzy bez żadnych skrupułów wyśmiewają i opluwają. Czy zechcą ją przeczytać? Mam wielką nadzieję, że tak."

Ja również mam taką nadzieję. Bardzo dobrze uczy zrozumienia.
Wielki plus za użycie barwnego języka i płynny sposób pisania.

Okładka - widnieje na niej mała dziewczynka z pięknymi kręconymi włoskami, która ubrana jest w czerwoną sukieneczkę. Dziewczynka idzie sobie po murku. Niby okładka zwykła, ale skrywa w sobie nutę tajemniczości. Wizualnie jednak jest przeciętna, ale nie oceniajmy książki po okładce.

Chłopiec w czerwonej sukience to historia transseksualisty, a praktycznie jego spowiedź począwszy od niemowlaka do dorosłego już faceta. Autor opisuje zmagania, jego demony, jego problemy z codziennym życiem. Tak naprawdę nigdy się nie zastanawiałam co czują takie osoby jak chłopak z książki. Co przeżywają na co dzień i z jakimi problemami się borykają. Dość często są wyzywani, szturchani i poniżani za wygląd i za to kim są. Książka dała mi sporo do myślenia mimo, że jestem osobą bardzo tolerancyjną. W swoim otoczeniu nie raz się spotykałam z takimi osobami i nigdy nie myślałam co tak naprawdę mogą czuć. Teraz po przeczytaniu książki, mój umysł jest jaśniejszy i zrozumiałam bardzo wiele. Książka na początku zbytnio nie wciąga, ale brnąc z każdą stroną, coraz to dalej, byłam ciekawa jak się ułoży jego życie. Książkę polecam nawet nastolatkom, które mają zazwyczaj ubaw z takich osób w szkole i myślę, że dzięki niej zrozumieją pewne sprawy dotyczące transeksualizmu.

Pozdrawiam :)

Okładka - widnieje na niej mała dziewczynka z pięknymi kręconymi włoskami, która ubrana jest w czerwoną sukieneczkę. Dziewczynka idzie sobie po murku. Niby okładka zwykła, ale skrywa w sobie nutę tajemniczości. Wizualnie jednak jest przeciętna, ale nie oceniajmy książki po okładce.

Chłopiec w czerwonej sukience to historia transseksualisty, a praktycznie jego spowiedź...

Bardzo dobra książka o tematyce transseksualnej. Jest to opowiadanie chłopca: od czego się zaczęło i co czuł. To pozwala nam lepiej zrozumieć tę skomplikowaną sytuację.

Bardzo dobra książka o tematyce transseksualnej. Jest to opowiadanie chłopca: od czego się zaczęło i co czuł. To pozwala nam lepiej zrozumieć tę skomplikowaną sytuację.

Czytałam kilka książek o tej tematyce, niestety ta mnie w żaden sposób nie poruszyła...ani język (którego autor jest wielkim miłośnikiem),ani cała reszta...na pewno do niej nigdy już nie powrócę.

Czytałam kilka książek o tej tematyce, niestety ta mnie w żaden sposób nie poruszyła...ani język (którego autor jest wielkim miłośnikiem),ani cała reszta...na pewno do niej nigdy już nie powrócę.

Użalania nad sobą jest ponad mój beret. Początek ciekawy, reszty nie mogłam znieść. Gdybym była jego przyjaciółką skopała bym mu tyłek, żeby wyszedł na prostą... Każdy GRUBY w klasie mógłby napisać taką książkę.

Użalania nad sobą jest ponad mój beret. Początek ciekawy, reszty nie mogłam znieść. Gdybym była jego przyjaciółką skopała bym mu tyłek, żeby wyszedł na prostą... Każdy GRUBY w klasie mógłby napisać taką książkę.