Intrygujący tytuł to na pewno zapowiadająca się ciekawie i na tym można by było skończyć. Może książka zła nie jest, ale ciężka, bo nie ma takiej płynności.
Zaczyna się od przygotowania Zuzanny -psycholog głównej bohaterki do operacji serca. Anestezjolog pyta ją jaki kolor snu sobie życzy podczas operacji, aby wybrała dwa lub trzy i wtedy też zaczynają się wspomnienia.
Zuza opowiada o swoim życiu oraz życiu jej pacjentów ze szpitala psychiatrycznego w którym pracuje. Historia jest przeplatana za każdym razem poznajemy część historii Zuzy oraz jej pacjenta za każdym razem innego.
W książęce na pewno dowiadujemy się dużo o życiu Zuzy jej bolesnych problemach,wykorzystywaniu seksualnym, stracie dziecka, miłości. Ale również dowiadujemy się z czy i jakimi problemami borykają się pacjenci mi.in z depresją, schizofrenią, stratami, po zabójstwach a właśnie zadaniem Zuzy jest ich orzekać.
Pod koniec książki dowiadujemy się prawdy o Zuzie ,która poddaje się własnej terapii ,ale szczerej.
Nie wiem co miała wnieść tak książka i tylko mogę się domyślać ,że autorka może chciała ukazać ,że życie psychologów jest normalnym życiem jednak często również przepełnionym rożnymi problemami i bólem.
Trudno mi ocenić książkę ,a ponieważ nie była zła może jedynie nie wygodna z tymi przeplatającymi wątkami. Myślę ze ocena dobra będzie adekwatna.

Intrygujący tytuł to na pewno zapowiadająca się ciekawie i na tym można by było skończyć. Może książka zła nie jest, ale ciężka, bo nie ma takiej płynności.
Zaczyna się od przygotowania Zuzanny -psycholog głównej bohaterki do operacji serca. Anestezjolog pyta ją jaki kolor snu sobie życzy podczas operacji, aby wybrała dwa lub trzy i wtedy też zaczynają się wspomnienia....