Jak dobrze jest się tak miło zaskakiwać - z książki niepozornej, którą można bardzo szybko zaszufladkować, przebija się ciepła, momentami słodko-gorzka historia o młodości i miłości. Co najlepsze, ta pozycja odbiega od schematu, nie jest cukierkowa, a pokazuje także cienie nastoletniego życia i pierwszych uniesień. Autorka nie tylko właściwie skonstruowała postaci, ale także zadbała o to, by można było się z nimi utożsamić i odkryć część siebie. Jakby było mało, atutem są także zabawne, momentami bardzo trafne dialogi oraz świetne oddanie sfery emocjonalnej - a jakby dodać do tego wycieczkę sentymentalną z powodu osadzenia akcji w latach 80tych... To sprawia, że nie tylko nastolatek może dać się tej pozycji zaczarować.


Najlepszą laurką dla autorki i jej dzieła może być fakt, iż spodobała się nawet takiemu sceptykowi romansów jak ja. Może dlatego, że nie jest to jeszcze wyrafinowane uczucie, a to raczkujące? Możliwe - nie zmienia to jednak tego, iż przeczytałam wędrówkę Eleonory i Parka w oka mgnieniu.

Jak dobrze jest się tak miło zaskakiwać - z książki niepozornej, którą można bardzo szybko zaszufladkować, przebija się ciepła, momentami słodko-gorzka historia o młodości i miłości. Co najlepsze, ta pozycja odbiega od schematu, nie jest cukierkowa, a pokazuje także cienie nastoletniego życia i pierwszych uniesień. Autorka nie tylko właściwie skonstruowała postaci, ale...