"Los śmieje mi się w twarz. Śmieje się w twarz nam wszystkim. Nie ma sumienia. A może, może dobrze wie, że po tym życiu czeka na nas kolejne, i bawi go, jak nie mając tej świadomości, kurczowo trzymamy się teraźniejszości i zachłannie łapiemy każdy oddech".


Kimera, czyli z greckiego "chimera" to potwór – swoista hybryda o ciele kozła, głowie lwa i ogonie węża, ziejąca ogniem. Nie zdajemy sobie sprawy z tego, że ten nierzeczywisty stwór z kapryśną naturą w dużej mierze przypomina człowieka z ciągłą wewnętrzną walką, poszukiwaniem i odnajdywaniem własnej drogi. Ona i my - mamy ze sobą wiele wspólnego.

Anna Sokalska to wrocławianka, rocznik 1990, z wykształcenia prawnik. Autorka zadebiutowała w 2009 r. i nie obce są jej różnorakie eksperymenty literackie, bowiem odnajduje się zarówno w fantastyce, jak i w komedii. Ta młoda pisarka wolny czas poświęca na słuchanie muzyki, w tym szczególnie koreańskiego popu i rapu. Jest także fanką koreańskich seriali.

"Kimera" to zbiór różnorodnych opowiadań oraz wierszy autorki traktujących o demonach, które tkwią głęboko w naszej podświadomości. O tym, co spędza nam sen z powiek i o tym, co nas cieszy. O wszystkim, o życiu.

Zbiór Anny Sokalskiej to sześć opowiadań i dwadzieścia siedem wierszy, a więc książka ta jest dość cienkim dziełem, ale jednakowoż posiadającym w sobie dużą moc. Moc związaną z szeroko zakrojoną refleksją dotyczącą naszych pragnień, naszego strachu i tajemnicy, którą każdy z nas w sobie nosi. To proza i liryka o człowieku – o jego psychice, o tym, co siedzi w głowie każdego z nas. Utwory wielowymiarowe i wielopłaszczyznowe, które można interpretować w różnorodny sposób.

Wśród wszystkich tekstów w tym zbiorze moją szczególną ciekawość wzbudziły cztery – dwa opowiadania i dwa wiersze. Opowiadanie pt. "Spacer po książkach. Kimera", czyli luźny traktat o kondycji współczesnego człowieka w nawiązaniu do znanych wszystkim literackich postaci. "Ucieczka z nieba" to utwór dotykający tematu śmierci i niedoceniania życia, jakie nam dano. Wiersz pt. "Wybraniec" chyba najlepiej definiuje tematykę całego tego zbioru – strofy "jestem iksem, wielką niewiadomą" ukazują bowiem życie człowieka – nieprzewidywalne i pełne niespodzianek. "Wymówki" to wiersz skłaniający do refleksji nad tym, do czego zmierzamy i jakich środków do tego używamy, czyli wymówek.

"Kimera" to zbiór wierszy i krótkich opowiadań, które pomimo tego, że różnią się zarówno przybraną formą, jak i osadzeniem ich fabuły w konkretnej rzeczywistości, wszystkie sprowadzają się głównie do jednego – celu naszego istnienia oraz tego, jakich wyborów dokonujemy w ciągu naszego życia.

https://www.subiektywnieoksiazkach.pl/

"Los śmieje mi się w twarz. Śmieje się w twarz nam wszystkim. Nie ma sumienia. A może, może dobrze wie, że po tym życiu czeka na nas kolejne, i bawi go, jak nie mając tej świadomości, kurczowo trzymamy się teraźniejszości i zachłannie łapiemy każdy oddech".


Kimera, czyli z greckiego "chimera" to potwór – swoista hybryda o ciele kozła, głowie lwa i ogonie węża, ziejąca...

WYWIAD Z AUTORKĄ:
http://facebook.com/Stanzaczytany

,,Kimera" to zbiór opowiadań i poetyckich tekstów, w którym znajdziemy mnóstwo psychologicznych aspektów. Czytając opis na tyle okładki byłam ciekawa, jak Autorka mogła skleić w jedną całość tak odmienne od siebie gatunki. Poza tym, jak połączyła fikcję literacką z literaturą psychologiczną?
Jak już zapewne wiecie, uwielbiam, kiedy w książce widać ,,drugie dno". Podteksty, znaczące słowa, które w gruncie rzeczy na pierwszy rzut oka nie wyglądają na bardzo ważne. Lubię czytać między wierszami, bo to ukazuje również oblicze autora; bo kto pisze dla samego napisania? Autor pisze dla czytelników oraz - oczywiście - dla siebie samego, przez co trafia w sidła społeczności. Powieść, która nie miałaby jakiegoś morału, nic nie wnosiłaby do umysłów ludzi, po prostu jest bezużyteczna.
A Kimera? Warta. Warta dla tysięcy morałów, które Anna Sokalska przekazała w ręce swoich fanów.

Jak już wspomniałam, ,,Kimera" jest zbiorem różnych opowiadań i poetyckich tekstów, które choć różnią się formą i fabułą, łączą się ze sobą na podłożu psychologicznym. Anna pisze o demonach - tych fikcyjnych, które opętują śmiertelników, jak i tych wewnętrznych spotykanych w naszym realnym życiu. Cienka książka zawiera sześć krótkich opowiadań, które opowiadają całkowicie inną historię, choć przybliżoną do siebie treścią. Poza tym możemy się zapoznać z 27 poetyckimi utworami, które w inteligenty sposób przekazują nam całą gamę naszych uczuć i codziennych problemów.

Podczas czytania zawsze zwracam uwagę na to, jak książka jest napisana. Czy jest czytelna dla innych? Czy każdy ją zrozumie? Nieraz trafiałam na taką pozycję, która była napisana tylko dla grona ,,odpowiednich" ludzi. Tych, którzy pasjonują się wybranym tematem. Mnóstwo ,,ważnych" części nie było wyjaśnionych, a ja - jako nowy czytelnik, zainteresowany treścią - musiałam siedzieć z Internetem w dłoni, aby sprawdzać wszystko, co dla innych było logiczne. Jak to się skończyło? Nie wiem. Po kilkudziesięciu stronach sfrustrowana musiałam przerwać, bo zdałam sobie sprawę, iż ta książka dosłownie nie jest dla mnie - choć naprawdę chciałam spróbować.
Z ,,Kimerą" obawiałam się tego, bo już na pierwszej stronie możemy przeczytać opowiadanie, które nie wyjaśnia, kim jest Chimera. Ja, uwielbiająca mitologię grecką, nie miałam problemu z wyobrażaniem sobie fikcyjnej hybrydy, jednak inny czytelnik mógł się w tym wszystkim pogubić. Na całe szczęście (!) po przewróceniu dwóch kartek zobaczyłam rozdział pt. ,,Z notatnika", gdzie autorka wszystko wyjaśniła. Tym sposobem każdy, bez wyjątku, może zacząć czytać tę książkę. Nie ma podziału na grupy, nie ma podziału na tych ,,znających się" - ,,nieznających". Naprawdę wielki plus za to.

Nie jestem wielką fanką poezji, ale nigdy nie spisuję te utwory na straty. W głębi duszy wiem, że mają przemawiać do serca, ale niekiedy to po prostu dla mnie niemożliwe. Poetyckie teksty, którymi autorka nas obdarzyła, są naprawdę dobre i nawet kilka trafiło dobitnie do moich myśli. Utwory nie są zbyt głębokie, wystarczy przeczytać ze zrozumieniem i postarać się dopasować do słów własne myśli. Na pewno moimi ulubionymi zostały ,,Fatum", ,,Opętanie" oraz ,,Bajka". Do takich przekazów często się wraca.

Głównym atutem Anny Sokalskiej jest dobre i lekkie pióro; ono sprawia, że bez problemu możemy wciągnąć się opowiadaną przez autorkę historię, wyobrażając sobie jednocześnie miejsca, postacie i emocje. Przy jednej opowieści nawet łzy zaczęły mi płynąć po policzkach, co rzadko się zdarza. Pisarka posługuje się lekkim, a zarazem "doświadczonym" językiem. Jej dzieła niezmiernie szybko się czyta i zasługują, aby ponownie po nie sięgnąć.

Przygoda z ,,Kimerą" zalicza się do jak najbardziej udanych. Jedynym minusem w tej całej książce jest ilość stron - zbyt mała ilość, abym mogła rozkoszować się lekturą. Chciałabym dostać w jednej pigułce jeszcze więcej utworów, jeszcze więcej zapewnionych momentów dobrego spędzenia wolnego czasu. Mimo to nie narzekam. Wszystko ma swoje granice, a autorka starannie je wyznaczyła. Dobrze zbudowane fundamenty książki, dobrze wykreowane postacie. Bawienie się umysłem czytelników to chyba ulubione zajęcie naszej autorki. Wciąż czuję głód po tej lekturze, chciałabym więcej opowiadań i - aż sama nie wierze w to, co pisze; niemniej to prawda! - poetyckich tekstów. Polecam ją każdemu, bez wyjątku; czy to mężczyźnie, czy kobiecie. Poznajcie realnie fikcyjne demony, które żyją w naszych sercach i umysłach. Duszy i ciałach.

WYWIAD Z AUTORKĄ:
http://facebook.com/Stanzaczytany

,,Kimera" to zbiór opowiadań i poetyckich tekstów, w którym znajdziemy mnóstwo psychologicznych aspektów. Czytając opis na tyle okładki byłam ciekawa, jak Autorka mogła skleić w jedną całość tak odmienne od siebie gatunki. Poza tym, jak połączyła fikcję literacką z literaturą psychologiczną?
Jak już zapewne wiecie,...

Demony są wszędzie!



"Chimera, (...) [czyt. "kimera"], to pochodząca z mitologii greckiej hybryda, ziejący ogniem potwór o ciele kozła, głowie lwa i ogonie węża."

(fragment książki)



Książka jest zbiorem opowiadań oraz wierszy. Tematyka, która przewija się przez cały zbiór to demony. Pod główną fabuła kryją się jednak głębsze tematy. Anna Sokalska, jak w każdej swojej książce, skupia się na psychice człowieka, poszukiwaniu szczęścia oraz samego siebie. Opowiadania są krótke ale bardzo treściwe. Autorka dużo pola pozostawia jednak czytelnikowi i jego wyobraźni. W tekstach nie ma oceny bohaterów oraz zbędnych słów.



Dla mnie czytanie było niezwykłą przygodą. Każde opowiadanie to odrębna historia, nowi bohaterowi, nowe przesłanie. Książki Anny Sokalskiej najbardziej lubie za jej przekaz oraz język. Autorka pisze bardzo swobodnie i lekko się czyta jej teksty. Nie są to, tak jak wspomniałam wcześniej, łatwe teksty. Każdy utwór porusza głębsze tematy. Demony wewnątrz każdego z nas. "Kimera" oczarowała mnie swoją niezwykłością. Wiele razy czułam sie wzruszona lub przerażona. Ta książka zdecydowanie wywołuje emocje. Duże emocje.



Zdecydowanie pragnę więcej takich zbiorów!



Do mnie najbardziej przemówiło opowiadanie "Baranek zemsty". Z utworów poetyckich najmocniej pokochałam "Gorączka", "Przemiany" oraz "Wymówki".


Moja ocena: ******

Skala ocen: * nie polecam ** nie moja bajka *** daje radę **** dobra ***** bardzo dobra ****** lotta poleca

www.lottaczyta.blox.pl

Demony są wszędzie!



"Chimera, (...) [czyt. "kimera"], to pochodząca z mitologii greckiej hybryda, ziejący ogniem potwór o ciele kozła, głowie lwa i ogonie węża."

(fragment książki)



Książka jest zbiorem opowiadań oraz wierszy. Tematyka, która przewija się przez cały zbiór to demony. Pod główną fabuła kryją się jednak głębsze tematy. Anna Sokalska, jak w każdej...