http://zakochana-w-czytaniu.blogspot.com/2016/06/w-kwestii-przyjazni-stosuje-polityke.html

Tak jak wielu czytelników, sięgając po "Panikę" byłam przygotowana na kolejną kopię "Igrzysk Śmierci", ale przeliczyłam się. Fabuła nie przypominała "Igrzysk", przynajmniej dla mnie. Podoba mi się, że obserwujemy grę z dwóch perspektyw - Heather, która zmaga się z wyzwaniami, aby wygrać dla siebie i siostry lepsze życie, a z drugiej strony jest Dodge, który za wszelką cenę chce wyrównać rachunki. Dziewczyna nigdy nie planowała, żeby zagrać w Panikę, ale jednak pod wpływem pewnych okoliczności decyduje się na to. Nic nie było w stanie jej przygotować na wielkie poświęcenie, którego musi dokonać, aby dalej pozostać w grze. Dodge nigdy nie będzie w stanie pogodzić się, z tym, co stało się jego starszej siostrze kilka lat temu. Niektórzy startują, by się wzbogacić, lecz nie on. Jego jedynym celem jest wymierzenie 'sprawiedliwości' i zemsta. Ale czy jest w stanie sprostać największemu wyzwaniu swojego życia, którym okaże się gra? Muszę przyznać, że pomimo średniej oceny i opinii na temat tej książki, czytało mi się zaskakująco przyjemnie i lekko. Bohaterowie mieli dużo wad, każdy z nich miał własne tajemnice i sekrety do dźwigania. Mówiąc o "Panice", należy również wspomnieć o Bishopie oraz o Natalie. Ich życie jest lepsze od życia głównych bohaterów, chociaż i oni nie są hojnie obdarowywani przez los. Budzą oboje sympatię, a szczególnie Bishop, który jest po prostu uroczy. Uważam, że w książce autorka zamieściła kilka naprawdę dobrych i zaskakujących zwrotów akcji, kolejne zadania gry to kolejna porcja niepewności. Kto popełni błąd i straci szansę na wygraną? Najbardziej emocjonującym dla mnie momentem, było indywidualne zadanie Heather. Ale jednak czasami autorka próbuje, gdzieś tam, podpowiadać nam, co stanie się za parę chwil, a czytelnik bez większych problemów może sam połączyć wątki. Ostatnie rozdziały były cienką linią pomiędzy oczywistością a strachem o bohatera. Kiedy zrozumiałam, co zamierza Dodge, wręcz mdlałam ze strachu o dziewczynę. Samo zakończenie, uważam za zamknięte i dopieszczone. Nie oczekiwałam niczego więcej. Czułam czystą satysfakcję.
Polecam!

http://zakochana-w-czytaniu.blogspot.com/2016/06/w-kwestii-przyjazni-stosuje-polityke.html

Tak jak wielu czytelników, sięgając po "Panikę" byłam przygotowana na kolejną kopię "Igrzysk Śmierci", ale przeliczyłam się. Fabuła nie przypominała "Igrzysk", przynajmniej dla mnie. Podoba mi się, że obserwujemy grę z dwóch perspektyw - Heather, która zmaga się z wyzwaniami, aby...