Jesteśmy społecznością, która kocha książki

http://zakochana-w-czytaniu.blogspot.com/2016/08/jesli-czowiek-nie-zauje-znaczy-ze-nie.html

Książka zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie już od - dosłownie - dwóch pierwszych stron. Wykresy, rysunki, tabele (które stworzył David Yoon, mąż autorki) - to coś z czym miałam do czynienia po raz pierwszy w książce. Jednak bardzo mi się to podobało. Uważam, że książka zyskała niesamowitą oryginalność przez ten pomysł. Okłada urzekła mnie od tego czasu, kiedy pisałam o tej powieści w nowościach wydawniczych. Jest bardzo prosta, ale zarazem podbija serce swoimi kolorami. Po prostu niesamowita. Rozdziały są krótkie i bardzo przyjemnie się je czyta, lecz szczerze mówiąc w pewnym momencie tak około 1/4 książki zaczęła mnie troszeczkę nudzić. Wszystko wróciło do normy kilkanaście kartek później. Maddy to ciekawa postać. Choruje na niezwykle rzadką chorobę - ma alergię na świat. Siedemnaście lat przebywa w domu. Do czasu, kiedy zauważa tajemniczego chłopaka, który wprowadza się do domu obok. Dziewczyna wie, że nic z tego nie będzie, ale chce go poznać. Niewidzialna siła ciągnie ją do niego. Jak można się domyślić z kontekstu 95% książek młodzieżowych, główna bohaterka zakochuje się w Olly'm, mimo że to oznacza katastrofę jej dotychczasowego świata. Maddy uczy się żyć na nowo, chce być przez krótką chwilę normalną nastolatką. Chłopak stara się jej pomóc. Opisuje jej każdy dzień szkoły, wysyła zdjęcia. To jej nie wystarcza. Zbiera się na odwagę i w końcu decyduje o sobie, pragnąc spełnić marzenia. Oboje mają pokręcone życie, ale pragną więcej niż mają. Cóż, nie będę Wam więcej zdradzać z fabuły. Powiem tylko jedno, niejeden raz książka wciśnie Was głęboko w fotel. Zakochałam się w tej historii, w bohaterach, przeżywałam to, co oni: czułam ich gniew, radość, smutek. Bardzo podobały mi się cytaty z "Małego Księcia", który jest ulubioną książką Madeline. Spodziewałam się lekkiej, płytkiej opowieści o chorej dziewczynie i zdrowym chłopaku, a tu dostałam niezwykłą historię o poznawaniu siebie, nadziei lub o jej braku, stracie bliskich osób i żałobie. Zakończenie ogromnie mnie zaskoczyło, naprawdę nie byłam przygotowana na taki obrót spraw.
Opisać tą książkę w kilku słowach?
Biel. Czerń. Obietnica. Nieskończoność. Życie.

http://zakochana-w-czytaniu.blogspot.com/2016/08/jesli-czowiek-nie-zauje-znaczy-ze-nie.html

Książka zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie już od - dosłownie - dwóch pierwszych stron. Wykresy, rysunki, tabele (które stworzył David Yoon, mąż autorki) - to coś z czym miałam do czynienia po raz pierwszy w książce. Jednak bardzo mi się to podobało. Uważam, że książka zyskała...

http://zakochana-w-czytaniu.blogspot.com/2016/08/wystarczy-kropla-krwi-by-wzniecic-bunt.html

Przeczytałam "Szklany miecz" i się lekko rozczarowałam. Myślałam, że pani Aveyard wymyśli coś dużo lepszego. Ba, nawet ten pomysł jest fajny, ale brakuje mu wykonania. Jednak po kolei. Po wydarzeniach zawartych w "Czerwonej Królowej", bohaterowie mają trudne zadanie do wykonania. Muszą odszukać takich jak Mare - 'odmieńców' do walki przeciwko władzy. Czas ucieka, każda godzina jest na wagę złota. Głowna bohaterka, dziewczyna od błyskawic zostaje przywódczynią, to z jej zdaniem liczą się wszyscy i to wszyscy na nią najbardziej liczą. To ją przeraża. Odpowiedzialność. Cal, który został wygnany i skazany na życie z Szkarłatną Gwardią. Kiedyś ich potępiał, teraz musi działać razem z nimi. I w tym miejscu pojawiają się schody do pokonania. Autorka stworzyła kolejną kopię tego samego pomysłu, tylko w innym wydaniu. Młoda dziewczyna z niskich sfer wznieca rewolucję przeciwko niesprawiedliwej władzy. Okej, podoba mi się ten pomysł, ale jeszcze nie miałam styczności z tak słabym wprowadzeniem go w życie. O ile postacie były dla mnie znośne w pierwszym tomie, tak teraz nie mogłam wytrzymać. Przede wszystkim Mare, która z młodej kobiety, która zrobi wszystko dla ludzi, których kocha, zmieniła się w dziewczynę, która wszystkie informacje o miłości czerpie z młodzieżowych czasopism. Reszta bohaterów, miała swoje lepsze i gorsze rozdziały, a także nie denerwowały mnie tak mocno jak ona. Co do fabuły - to niestety rozczarowała mnie. Wiem, że ciężko jest stworzyć coś oryginalnego, ale to szukanie 'odmieńców' jakoś do mnie nie przemawia. Miałam wrażenie, że wprowadzanie nowych bohaterów to tylko robienie sztucznego tłumu wokół dziewczyny od błyskawic, no może wyjątek stanowi Cameron, bo ona miała w sobie to coś, potrafiła wygarnąć Mare jaka jest naprawdę. Mam szczerą nadzieję, że ta książka jest tylko przejściowa, a zakończenie wciśnie mnie głęboko w fotel.

http://zakochana-w-czytaniu.blogspot.com/2016/08/wystarczy-kropla-krwi-by-wzniecic-bunt.html

Przeczytałam "Szklany miecz" i się lekko rozczarowałam. Myślałam, że pani Aveyard wymyśli coś dużo lepszego. Ba, nawet ten pomysł jest fajny, ale brakuje mu wykonania. Jednak po kolei. Po wydarzeniach zawartych w "Czerwonej Królowej", bohaterowie mają trudne zadanie do wykonania....

http://zakochana-w-czytaniu.blogspot.com/2016/07/nie-krytykuj-czegos-zanim-nie.html

Dawno nie czytałam tak wspaniałej książki! Podbiła moje serce po przeczytaniu kilku pierwszych stron. Często dzieje się tak, że kiedy wszystko nam się układa i idzie po naszej myśli, los zaczyna się buntować i wywraca cały nasz dotychczasowy świat do góry nogami. Tak też się dzieje w przypadku naszych głównych bohaterów, Lou i Willa.Młoda Louisa wie, że jej wkład w budżet rodzinny jest bardzo ważny, więc kiedy traci swoją pracę w kawiarni Bułka z Masłem, chce jak najszybciej znaleźć nowe zatrudnienie. Will Traynor zdaje sobie sprawę, że po wypadku motocyklowym nic nie będzie już tak jak wcześniej. Nie ma chęci do życia i chce przerwać swoją beznadziejną egzystencję.Ich ścieżki krzyżują się i choć na początku oboje chcą tylko przetrwać kolejne dni, coś przyciąga ich do siebie coraz bardziej. Bogaty bankier nie wie jeszcze, że ta dziewczyna o niezwykle oryginalnym stylu odmieni jego życie. Biorąc książkę do swoich rąk, nie byłam do końca pewna czego mam się spodziewać. Czy mam być przygotowana na banalną miłosną historię? Czy też na skomplikowaną opowieść o chorobie i życiu? Teraz z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że Jojo Moyes zafundowała czytelnikowi niesamowitą historię o trudnej miłości, pomimo wszystkich przeciwności losu. Nie sądziłam, że mogę się aż tak wzruszyć na książce i płakać rzewnymi łzami. Autorka podejmuje się trudnego tematu. Problem etyczny przez każdą osobą jest odbierany inaczej, dlatego cieszę się, że mogłam poznać różne perspektywy spojrzenia na ten sam temat. Mimo poważnej tematyki, nie zabrakło w książce luźnych dialogów i dowcipnych uwag bohaterów. Według mnie najlepszy moment to pierwsze spotkanie Lou i Willa (nie chcę nikomu nic zdradzać, ale ci co czytali na pewno wiedzą, o co mi chodzi). Myślę, że autorka nie chciała stworzyć wartkiej akcji i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Chciała nam pokazać, jak ważna w naszym życiu jest obecność drugiego człowieka. Zwraca również uwagę na to, że każda osoba na świecie powinna mieć prawo do wyborów oraz do decydowania o sobie. W tej książce znajdziecie ślady przyjaźni, oddania, miłości i wsparcia w najtrudniejszych chwilach życia.
Polecam z całego serca!

http://zakochana-w-czytaniu.blogspot.com/2016/07/nie-krytykuj-czegos-zanim-nie.html

Dawno nie czytałam tak wspaniałej książki! Podbiła moje serce po przeczytaniu kilku pierwszych stron. Często dzieje się tak, że kiedy wszystko nam się układa i idzie po naszej myśli, los zaczyna się buntować i wywraca cały nasz dotychczasowy świat do góry nogami. Tak też się dzieje w...