Będąc ostatnio w miejscowej bibliotece, trafiłem akurat na moment, kiedy pewna pani czytelniczka oddawała kilka książek, a na samym wierzchu tychże leżał sobie właśnie rzeczony „Testament” Prestona. Zapytałem zatem owej pani, co może powiedzieć mi o tej książce. No i zaczęło się! Pani ta wyrzuciła wręcz z siebie litanię „achów”, „ochów” i wszelakich innych uniesień, z finalnym komentarzem że takiej jeszcze nie czytałem! (w tej chwili bibliotekarka zripostowała, że ja dużo czytam i ten komentarz pani jest nieco na wyrost…).
Wobec tego nie mogłem tego pominąć, więc pożyczyłem i przeczytałem. Cóż, do ekstazy jaka udzieliła się fance „Testamentu” jest mi daleko! Powieść niezła, i nic więcej. Wzorcowa książka przygodowa, świetny pomysł fabuły, czyta się szybko, ale niestety dość często zdarzało mi się ziewnąć podczas lektury, i to bynajmniej nie z powodu, że byłem śpiący...
Myślę, że kiedyś poczytam inne książki Prestona, bo widać gołym okiem że autor ma potencjał, ale na dzień dzisiejszy, to wolałbym lekturę np. książek Cusslera, których nie miałem okazji jeszcze przeczytać.
Cztery gwiazdki, czyli ‘może być’ i to wszystko co mogę wystawić za „Testament”.

Będąc ostatnio w miejscowej bibliotece, trafiłem akurat na moment, kiedy pewna pani czytelniczka oddawała kilka książek, a na samym wierzchu tychże leżał sobie właśnie rzeczony „Testament” Prestona. Zapytałem zatem owej pani, co może powiedzieć mi o tej książce. No i zaczęło się! Pani ta wyrzuciła wręcz z siebie litanię „achów”, „ochów” i wszelakich innych uniesień, z...