Jak dla mnie szału nie ma . Nie jest to książka , która na długo pozostanie w pamięci. Pomysł dobry , gorzej z jego realizacją. Krótko i zwięźle: naiwna .
Akcja bez pazura , bohaterowie bez wyrazu . Miał być styl Indiana Jones, s wyszło jak wyszło .

Jak dla mnie szału nie ma . Nie jest to książka , która na długo pozostanie w pamięci. Pomysł dobry , gorzej z jego realizacją. Krótko i zwięźle: naiwna .
Akcja bez pazura , bohaterowie bez wyrazu . Miał być styl Indiana Jones, s wyszło jak wyszło .

Mocna szóstka

Mocna szóstka

Całkowity przypadek sprawił, że ta książka trafiła w moje ręce. To było moje pierwsze spotkanie z autorem i nie ostatnie.
Douglas Preston tym razem indywidualnie. Książka bardziej przygodowa. Bardzo w stylu Indiany Jonesa. Po śmierci ojca 3 synów wyrusza w niebezpieczną podróż po fortunę jaką w głębokiej dżungli zostawił im ojciec.
Oczywiście jak to w takich książkach sama wyprawa ma na celu zmianę samych bohaterów, którzy podejmą się wyzwania.
Zakończenie zaskakujące.

Całkowity przypadek sprawił, że ta książka trafiła w moje ręce. To było moje pierwsze spotkanie z autorem i nie ostatnie.
Douglas Preston tym razem indywidualnie. Książka bardziej przygodowa. Bardzo w stylu Indiany Jonesa. Po śmierci ojca 3 synów wyrusza w niebezpieczną podróż po fortunę jaką w głębokiej dżungli zostawił im ojciec.
Oczywiście jak to w takich książkach...

Dobra książka w stylu Indiany Jones. Czyta się szybko. Postacie może trochę sztampowe, ale pomysł na książkę niezły. Razi trochę niekonsekwencja w postępowaniu głównych bohaterów.

Dobra książka w stylu Indiany Jones. Czyta się szybko. Postacie może trochę sztampowe, ale pomysł na książkę niezły. Razi trochę niekonsekwencja w postępowaniu głównych bohaterów.

Polecam z czystym sumieniem.

Polecam z czystym sumieniem.

Klasyczna książka przygodowa w stylu Indiany Jonesa .Mamy dżungle Hondurasu,zagubione miasto Majów,najemników z karabinami maszynowymi ,Indian, psychopatycznego typa chcącego położyć łapę na bajecznym skarbie oraz dobrych bohaterów: 3 braci z USA,amerykańską woluntariuszkę czy naczelnika wioski indiańskiej pomagającym "tym dobrym". Do książki trudno się przyczepić po za jednym : wciąż miałem wrażenie,że to widziałem ,czytałem ,itp. książka jest mało oryginalna,przewidująca,nie zaskakująca.Dla fanów współczesnych książek przygodowych jest jak najbardziej przeznaczona,ci,którzy szukają czegoś mniej sztampowego ,a bardziej oryginalnego, będą trochę zawiedzeni.

Klasyczna książka przygodowa w stylu Indiany Jonesa .Mamy dżungle Hondurasu,zagubione miasto Majów,najemników z karabinami maszynowymi ,Indian, psychopatycznego typa chcącego położyć łapę na bajecznym skarbie oraz dobrych bohaterów: 3 braci z USA,amerykańską woluntariuszkę czy naczelnika wioski indiańskiej pomagającym "tym dobrym". Do książki trudno się przyczepić po za...

Nie znałem do tej pory tego autora. Książka wpadła mi w ręce przypadkiem. Ot, szukałem czegoś lekkiego na wakacje i zahaczyłem o regał z literaturą sensacyjną. Wybrałem na chybił-trafił, spodziewając się raczej bzdurnej powieści, w których trup ściele się gęsto, bo takie właśnie tkwią na tym regale. Miło się rozczarowałem.
Napisana jest dobrze. Bardzo dobrze nawet, przynajmniej do połowy, a nawet nieco dalej. Widać, że autor naprawdę się nad nią napracował, żeby dopieścić ją, wygładzić i okrasić bogatą scenerią. Akcja jest wciągająca, wiele się dzieje, a nastrój wyczarowany jest fantastycznie. Ale pod koniec zaczyna się psuć. Nie żeby akcja zwalniała, ale zaczyna uderzać w dobrze znany nam wszystkim schemat.
Mimo to, przeczytałem z przyjemnością. Jako rozrywka - całkiem niezła pozycja. Muszę sięgnąć po inne powieści tego autora.

Nie znałem do tej pory tego autora. Książka wpadła mi w ręce przypadkiem. Ot, szukałem czegoś lekkiego na wakacje i zahaczyłem o regał z literaturą sensacyjną. Wybrałem na chybił-trafił, spodziewając się raczej bzdurnej powieści, w których trup ściele się gęsto, bo takie właśnie tkwią na tym regale. Miło się rozczarowałem.
Napisana jest dobrze. Bardzo dobrze nawet,...

To moja pierwsza przeczytana książka tego pisarza ale muszę przyznać, że chętnie poszukam innych jego powieści bo czytanie tej było bardzo lekkie i przyjemne :)

To moja pierwsza przeczytana książka tego pisarza ale muszę przyznać, że chętnie poszukam innych jego powieści bo czytanie tej było bardzo lekkie i przyjemne :)

Książka łatwa lekka i przyjemna. W sam raz na chwilę oderwania się od codzienności i zanurzeniu się w wir akcji i przygody. Książka dobra ale wolę pisarza w duecie z Childem

Książka łatwa lekka i przyjemna. W sam raz na chwilę oderwania się od codzienności i zanurzeniu się w wir akcji i przygody. Książka dobra ale wolę pisarza w duecie z Childem

Będąc ostatnio w miejscowej bibliotece, trafiłem akurat na moment, kiedy pewna pani czytelniczka oddawała kilka książek, a na samym wierzchu tychże leżał sobie właśnie rzeczony „Testament” Prestona. Zapytałem zatem owej pani, co może powiedzieć mi o tej książce. No i zaczęło się! Pani ta wyrzuciła wręcz z siebie litanię „achów”, „ochów” i wszelakich innych uniesień, z finalnym komentarzem że takiej jeszcze nie czytałem! (w tej chwili bibliotekarka zripostowała, że ja dużo czytam i ten komentarz pani jest nieco na wyrost…).
Wobec tego nie mogłem tego pominąć, więc pożyczyłem i przeczytałem. Cóż, do ekstazy jaka udzieliła się fance „Testamentu” jest mi daleko! Powieść niezła, i nic więcej. Wzorcowa książka przygodowa, świetny pomysł fabuły, czyta się szybko, ale niestety dość często zdarzało mi się ziewnąć podczas lektury, i to bynajmniej nie z powodu, że byłem śpiący...
Myślę, że kiedyś poczytam inne książki Prestona, bo widać gołym okiem że autor ma potencjał, ale na dzień dzisiejszy, to wolałbym lekturę np. książek Cusslera, których nie miałem okazji jeszcze przeczytać.
Cztery gwiazdki, czyli ‘może być’ i to wszystko co mogę wystawić za „Testament”.

Będąc ostatnio w miejscowej bibliotece, trafiłem akurat na moment, kiedy pewna pani czytelniczka oddawała kilka książek, a na samym wierzchu tychże leżał sobie właśnie rzeczony „Testament” Prestona. Zapytałem zatem owej pani, co może powiedzieć mi o tej książce. No i zaczęło się! Pani ta wyrzuciła wręcz z siebie litanię „achów”, „ochów” i wszelakich innych uniesień, z...