Ostania część jakże popularnej sagi o jakże wyimaginowanej miłości i przyjaźni między nastoletnią śmiertelniczką a wampirem. I cóż tu znajdziemy: ślub, seks, ciążę, rodzicielstwo, bitwę, rywalizację i takie tam banały typowe dla autorki tej czterotomowej "powieści". Oczywiście jak każda bajka kończy się szczęśliwym zakończeniem typu ... i żyli wieki i szczęśliwie. Muszę przyznać, iż podział książki na trzy części był najgorszym pomysłem na jaki do tej pory wpadła autorka, książkę czytało się tak topornie, że jak ją skończyłam to miałam ochotę otworzyć ze szczęścia szampana (oczywiście tego za 5 zł, który jest powszechnie dostępny w każdym markecie) i upić się z rozpaczy, że przeczytałam całą sagę (aż wstyd się przyznać). Reasumując całość mogę rzec, że gorszej książki jeszcze nie czytałam. Brak w niej jakiegokolwiek przesłania, głębi, marketingowy grafomański gniot, który odniósł światowy sukces na miarę bestseleru. Historia typowa dla nastolatek z poważnymi zaburzeniami tożsamości, która może doprowadzić do nasilenia się silnych zaburzeń osobowościowych. Autorka oczywiście jest wierna swojemu jakże "nonszalanckiemu stylowi pisarskiemu" aż do samego końca: konstrukcja konsekwentnie nielogiczna (podziwiam upór autorki, pewnie podyktowany chęcią dalszego zbijania fortuny i chełpienia się swoim sukcesem), postaci hiperbolicznie przerysowane (groteskowe, nierealne, powalające swoją złożonością i wielobarwnością), "mrożąca krew w żyłach" akcja (horror z tej książki taki, że aż strach się bać), całość mistrzowsko banalna, groteskowa, ckliwa, sztampowa i przewidywalna. I do tego jakże błyskotliwe dialogi, wartkie zwroty akcji, moralne dylematy bohaterów... Nie rozumiem fenomenu tej sagi i nie chcę zrozumieć. Wszechobecny zachwyt licznych czytelników budzi moje obawy, obsesyjny kult Zmierzchu zaczyna nabierać znamiona masowego obłęd i histerii (achy, echy i ochy nie mają końca). Muszę przyznać, iż ubawiłam się po pachy czytając zarówno te pochlebne jaki i krytyczne opinię innych użytkowników na temat poszczególnych tomów tej sagi. Zaczynam wierzyć w swoje pisarskie możliwości, skoro Stephenie Meyer udało się zbić fortunę na tej banalnej i prostackiej sadze, to uda się każdemu, kto napisze odmóżdżającą, kilkutomową powieść dla "wstecz myślących czytelników" (by nie napisać o skrajnie niskiej inteligencji). Oczywiście, by tradycji czynić zadość polecam by ją przeczytać, tylko po to by się pośmiać, a wręcz popłakać ze śmiechu, a nawet ku przestrodze, by więcej po tak "górnolotną i ambitną" literaturę nigdy więcej nie sięgać.

Ostania część jakże popularnej sagi o jakże wyimaginowanej miłości i przyjaźni między nastoletnią śmiertelniczką a wampirem. I cóż tu znajdziemy: ślub, seks, ciążę, rodzicielstwo, bitwę, rywalizację i takie tam banały typowe dla autorki tej czterotomowej "powieści". Oczywiście jak każda bajka kończy się szczęśliwym zakończeniem typu ... i żyli wieki i szczęśliwie. Muszę...