"Rosyjska Agatha Christie"!
Takie hasełko zaatakowało mnie jakieś dwa miesiące temu, gdy w czasie wakacyjnej beztroski, spokojnie przeglądałam sobie blogi książkowe
"Lek na depresję"
Tako rzecze Mery z Gwiazdowego Gościńca (wtedy jeszcze Krainy Andersena)
Skoro to taka genialna-super-mega-extra-bóg-jedyny-wie-co-jeszcze książka, to chyba warto przeczytać? Z takimi myślami udałam się do biblioteki i pochwyciłam z półki pierwszą w rzędzie "Kolację z zabójcą".
I przepadłam z kretesem.
Anastazja Kamieńska jest postacią niezwykłą, niewyobrażalnie przenikliwą i inteligentną. Śledzenie razem z nią przestępcy jest prawdziwą przyjemnością i wyzwaniem. Kiedy myślisz że Nastia już cię niczym nie zaskoczy, Ona robi to z podwójną mocą.
A teraz czas na mój rachunek sumienia. Do tej pory z oślim uporem odrzucałam wszelkie książki rosyjskie. To był błąd. Przepraszam że kierowałam się stereotypem wujka Wasi cuchnącego wódką. Rzeczywiste oblicze Rosyjskiej literatury rzuca na kolana!
Dużą zasługę w mojej drodze do nawrócenia pro-literaturo-rosyjskiego miała już wcześniej wspomniana Mery za co ogromnie jej dziękuję :) .

"Rosyjska Agatha Christie"!
Takie hasełko zaatakowało mnie jakieś dwa miesiące temu, gdy w czasie wakacyjnej beztroski, spokojnie przeglądałam sobie blogi książkowe
"Lek na depresję"
Tako rzecze Mery z Gwiazdowego Gościńca (wtedy jeszcze Krainy Andersena)
Skoro to taka genialna-super-mega-extra-bóg-jedyny-wie-co-jeszcze książka, to chyba warto przeczytać? Z takimi myślami...