Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie żenskoje lico.
Więc jaką twarz ma wojna?
Twarz dzielnego krasnoarmiejca, Stalina, Hitlera?
A może to kolaż. Zlepek twarzy gniewu, bólu, żalu. Dumy?
Ale jednak nie jest to twarz dzięwiętnasto, dwudzielstoletnich dziewcząt z długimi jasnymi warkoczami, dziewcząt z Moskwy, Leningradu, czy dalekiej Syberii.
Kobiety przedstawiają Aleksijewicz swoją wojnę, kobiecą twarz wojny, widzianą kolorami, emocjami, pojedynczymi obrazami. Nie pozycją wojsk, manewrami, szorstkim: Oni przegrali a My wygraliśmy. Za Stalina, za ojczyznę.
Wojna nie wiele ma w sobie z kobiety. Wojna ma w sobie dużo z człowieka.

Nie żenskoje lico.
Więc jaką twarz ma wojna?
Twarz dzielnego krasnoarmiejca, Stalina, Hitlera?
A może to kolaż. Zlepek twarzy gniewu, bólu, żalu. Dumy?
Ale jednak nie jest to twarz dzięwiętnasto, dwudzielstoletnich dziewcząt z długimi jasnymi warkoczami, dziewcząt z Moskwy, Leningradu, czy dalekiej Syberii.
Kobiety przedstawiają Aleksijewicz swoją wojnę, kobiecą twarz...

Panie i panowie, dałam się naciągnąć na romansidło.
Ależ zupełnie serio, przecież sztampowa okładeczka jest, rzewny tytulik też, piękne bałkańskie klimaty, wojna, miłość i dylematy.
No harlequin mili Państwo jak nic!
A jednak nie. Oj jak bardzo nie. Styl książki trochę dziennikarski, reportażowy, nie obrzucający czytelnika nachalnymi i rozerotyzowanym opisami miłosnych uniesień. Wszystkiego w sam raz, miłości, goryczy, wojny, rodziny, pięknych chorwackich krajobrazów.
No po prostu dajcie się też naciągnąć i już.

Panie i panowie, dałam się naciągnąć na romansidło.
Ależ zupełnie serio, przecież sztampowa okładeczka jest, rzewny tytulik też, piękne bałkańskie klimaty, wojna, miłość i dylematy.
No harlequin mili Państwo jak nic!
A jednak nie. Oj jak bardzo nie. Styl książki trochę dziennikarski, reportażowy, nie obrzucający czytelnika nachalnymi i rozerotyzowanym opisami miłosnych...

Skandalistka,córka imperium,królowa. Maria Antonina.
Ciężko ją opisać. Bo niby jak? Że lekkomyślna, dziecinna, niepoukładana? A może tragiczna niedorosła, zagubiona, niespełniona?
W każdym razie na pewno ciekawa. Nie imponująca, bo do mnie w żaden sposób nie przemawia. Z pewnością skrzywdzona najpierw przez zbyt kochającą matkę później króla-męża aż w końcu lud. Kat pociąga za sznurek ułamek sekundy żeby ostatni raz spojrzeć na Paryż, na JEJ Paryż! I siuup, głowa byłej królowej toczy się po podeście.
Lud wydał wyrok w imię sprawiedliwości. Ale sprawiedliwość była chyba wtedy na wakacjach.
W każdym razie jedno jest pewne potrafiła kochać jak mało kto, i może właśnie dlatego wciąż tak zadziwia?

Skandalistka,córka imperium,królowa. Maria Antonina.
Ciężko ją opisać. Bo niby jak? Że lekkomyślna, dziecinna, niepoukładana? A może tragiczna niedorosła, zagubiona, niespełniona?
W każdym razie na pewno ciekawa. Nie imponująca, bo do mnie w żaden sposób nie przemawia. Z pewnością skrzywdzona najpierw przez zbyt kochającą matkę później króla-męża aż w końcu lud. Kat pociąga...