Bitwa o Anglię - to całość intensywnych przygotowań obronnych oraz
bezpośrednich walk lotnictwa brytyjskiego z hitlerowską Luftwaffe od 10
lipca do 31 października 1940 r. Działania Luftwaffe wynikały z
dyrektywy nr 16, podpisanej 16 lipca 1940 r. przez Adolfa Hitlera, a
szczegółowo sprecyzowane zostały w dyrektywie z 1 sierpnia 1940 r.
Dzięki pracy Józefa Zielińskiego, Wojtka Matusiaka i Roberta
Gretzyngiera możemy poznać biogramy tych polskich pilotów, którzy
przyczynili się do odparcia niemieckiej inwazji na Wielką Brytanię.
Wielu z nich nie doczekało końca wojny, polegli na polu chwały w akcjach
bojowych Polskich Sił Powietrznych. Inni nie chcąc wracać do kraju
rządzonego przez komunistów pozostali na emigracji, gdzie przez wiele
lat razem ze swoimi kolegami z RAF kultywowali pamięć o tej największej
powietrznej bitwie II wojny światowej. "...Pierwszy polski Dywizjon (nr
303) w 11 Grupie, w ciągu jednego miesiąca zestrzelił więcej Niemców niż
jakakolwiek brytyjska jednostka w tym samym okresie..." gen. broni Lord
Dowding w "Bitwa o Anglię", sprawozdanie złożone 20 sierpnia 1941 r.
Sekretarzowi Stanu ds. Lotnictwa