Oryginalny tytuł książki mówi o pozazmysłowym postrzeganiu jako temacie dzieła. Rzeczywiście, autor (którego znamy przede wszystkim z napisania Potęgi Podświadomości) przytacza mnóstwo anegdot o tym, jak w życiu ludzi dokonywały się cuda. Jakie? Np. podróże w ciele astralnym (ale takie, że człowiek był widziany również przez innych), rozmowa z siostrą, która właśnie umarła na drugiej półkuli, wyśnienie pytań, które będą na egzaminie lub miejsca ukrycia spadku itd.

Joseph Murphy, będący pastorem, ze swym zdroworozsądkowym i - w niektórych kwestiach - sceptycznym podejściem jest dla mnie godzien zaufania. Nie mam cienia wątpliwości, że jeśli mówi, iż czegoś doświadczył, to tak było. Może niektóre z historii "z drugiej ręki" są podkolorowane? Wątpię (a dlaczego wątpię, to trzeba poznać te historie).

Także wspaniała lektura-odtrutka na ten spłaszczony chory obraz świata, który serwują nam media. Dzięki takim książkom możemy rozszerzyć własne horyzonty oraz spróbować w praktyce osiągnąć przynajmniej niektóre z opisanych sukcesów.

Moim zdaniem Murphy opisując zjawiska upraszcza często ich interpretację. Jest to dobre pod tym względem, że temat staje się zrozumiały niemal dla każdego. Ma to również swoje minusy. Ale to szczegół. Największym atutem tej książki nie są bowiem interpretacje faktów dokonywane przez autora, lecz same fakty (których doświadczania we własnym życiu życzę każdemu czytelnikowi).

Oryginalny tytuł książki mówi o pozazmysłowym postrzeganiu jako temacie dzieła. Rzeczywiście, autor (którego znamy przede wszystkim z napisania Potęgi Podświadomości) przytacza mnóstwo anegdot o tym, jak w życiu ludzi dokonywały się cuda. Jakie? Np. podróże w ciele astralnym (ale takie, że człowiek był widziany również przez innych), rozmowa z siostrą, która właśnie umarła...