Gdy byłam bodajże na drugim roku studiów cały Toruń przekazywał sobie z ust do ust historię o mordercy i gwałcicielu, grasującym w okolicach akademików na Bielanach. Po pewnym czasie sprawa zaczęła żyć własnym życiem i opisywała seryjnego mordercę atakującego bezpośrednio w pokojach, chorego na raka, wycinającego organy i wrzucającego zwłoki do Wisły. Brzmi znajomo? Owszem, jest to bowiem przykład jednej z legend miejskich, co jakiś czas pojawiającej się w różnych miejscach. Co prawda historia ta nie pojawiła się w książce Wojciecha Orlińskiego i Marka Barbera, lecz jej ślady odnajdujemy w innych przekazach. To doskonałe kompendium wiedzy na temat tego fascynującego zjawiska. Dokonano zgrabnego podziału na odpowiednie kategorie - można znalezć i takie, z których będziemy się śmiać oraz te, które będą nadawały się do straszenia niesfornych dzieci. Dużym plusem jest także typowo naukowe podejście do zagadnienia, mianowicie ocena, ile w danej historii znajduje się prawdy. Po nitce do kłębka odkrywamy gdzie wszystko się zaczęło, choć oczywiście nie zawsze jest to możliwe. Przecież to powiedział nam przyjaciel, a jemu znajomy dobrego kumpla...
Współczesny folklor zmienia się, a pewne opowieści, mimo upływu lat, nie zanikają. Czemu tak się dzieje? Czy takie mity potrafią wpływać na coś więcej niż strach pojedynczej jednostki lub grupki znajomych? Czy powinniśmy się bać? Albo straszyć (uprzedzać) innych?
Tę książkę traktuję jako swego rodzaju tarczę, obronę przed absurdalnymi poglądami, opowieściami żyjącymi dalej wśród nas. Nie daję się poddać nerwowym nastrojom, jeżeli nie widzę ku temu słusznych przesłanek, przekazanych przez kogoś więcej niż nieznane zródło. Znajomość legend miejskich przydaje się także w towarzystwie, kiedy to można błysnąć znajomością opowieści o znikającym autostopowiczu czy Krwawej Mary (o ile ktoś jeszcze o nich nie słyszał).

Gdy byłam bodajże na drugim roku studiów cały Toruń przekazywał sobie z ust do ust historię o mordercy i gwałcicielu, grasującym w okolicach akademików na Bielanach. Po pewnym czasie sprawa zaczęła żyć własnym życiem i opisywała seryjnego mordercę atakującego bezpośrednio w pokojach, chorego na raka, wycinającego organy i wrzucającego zwłoki do Wisły. Brzmi znajomo? Owszem,...