Książki... wszędzie książki. W rzędach i stosach. Książki na półkach, stolikach, szafkach nocnych i na podłodze. Książki w prywatnych i publicznych bibliotekach, książki w księgarniach i antykwariatach. Książki czytane po wielokroć, sprzedawane, kupowane, katalogowane, opisywane, wchłaniane i odkładane.

Właśnie pośród książek upływa życie Margaret Lea. Jej ojciec prowadzi antykwariat, a ona przesiaduje tam całymi dniami pomagając doglądać książek, "w końcu czytanie jest poniekąd doglądaniem książek" *. Antykwariat to właściwie jedyny świat jaki zna, jej azyl, szkoła, dom i życie. Powoli budzi się w niej pasja do spisywania biografii, ale sama uważa się raczej za uzdolnioną amatorkę. Choć to tylko hobby, zostanie docenione przez Vidę Winter, szalenie poczytną i popularną pisarkę, znaną zarówno ze swoich powieści, jak i z licznych, nieprawdziwych wersji swojej biografii. Dla czytelników stanowi absolutną tajemnicę, a u schyłku życia wzywa do siebie Margaret, by skromnej córce antykwariusza tę tajemnicę powierzyć.

Historia Vidy jest opowieścią o wielkim, zapuszczonym i popadającym w ruinę domu, o starym, arystokratycznym i zubożałym rodzie Angelfieldów, nad którym ciąży swoiste fatum. Jest opowieścią o opuszczonych, odizolowanych od świata i zdziczałych siostrach bliźniaczkach i o ich guwernantce, która nieskutecznie próbowała je ucywilizować. Jest to opowieść o narodzinach i śmierci, o miłości i nienawiści, o bólu i cierpieniu, o smutku i radości. "A nic nie jest tak wymowne jak opowieść" *.

Panna Winter wybrała Margaret nieprzypadkowo. Obie kobiety pozornie dzieli wszystko - wiek, wykształcenie, pochodzenie i status społeczny, ale łączy coś bardziej wyjątkowego - tajemnica narodzin. Sławna pisarka ukrywa prawdę o sobie za wymyślonymi postaciami, córka antykwariusza postępuje podobnie wypełniając swój świat czytanymi po wielokroć opowieściami. Ich spotkanie jest dla obu bohaterek rodzajem oczyszczenia, ukojenia duchów przeszłości, pogodzenia się z losem. A Margaret odkryje, że "każdy ma swoją historię" * i w końcu będzie mogła poznać i opowiedzieć nie tylko historię Vidy Winter, ale również własną.

"Trzynasta opowieść" jest debiutem Diane Setterfield. Pisarka, urodzona w Reading (miejscowości pomiędzy Londynem a Oksfordem), stworzyła historię bardzo angielską w powściągliwej i wyważonej narracji oraz bardzo wiktoriańską w duchu. Zresztą sama wskazuje źródła inspiracji przywołując wielokrotnie "Dziwne losy Jane Eyre". Aluzje do twórczości sióstr Bronte dość łatwo wychwycić: choćby ten rozwalający się dom, ten wuj zamknięty w pokoju niczym żona pana Rochestera na strychu, osierocone dzieci, pogoda puentująca dramatyzm wydarzeń, ten chłód naładowany skrywanymi emocjami, te wrzosowiska...

Wspaniała, magiczna, głęboko poruszająca opowieść. Gorąco polecam tym, co jeszcze nie czytali, a nawet tym, co już czytali, bo to książka, do której chce się wracać po wielokroć.


* Wszystkie cytaty pochodzą z recenzowanej książki.

Książki... wszędzie książki. W rzędach i stosach. Książki na półkach, stolikach, szafkach nocnych i na podłodze. Książki w prywatnych i publicznych bibliotekach, książki w księgarniach i antykwariatach. Książki czytane po wielokroć, sprzedawane, kupowane, katalogowane, opisywane, wchłaniane i odkładane.

Właśnie pośród książek upływa życie Margaret Lea. Jej ojciec prowadzi...