"Emma" była spontanicznym wyborem książkowym dokonanym podczas ostatniej wizyty w bibliotece. Zupełnie się nie spodziewałam, że ją wypożyczę - a jednak tak się stało, lecz nie żałuję.

Tytułowa Emma mieszka wraz z ojcem w małej miejscowości, gdzie wiodą prym jako rodzina najbardziej majętna oraz niezaprzeczalnie najlepiej wychowana. Mimo jednak tak skrajnych pozycji społecznych, Emma i jej ojciec przyjaźnią się z wieloma osobami z ich otoczenia. Nasza bohaterka jednak oprócz wieczornych pogaduszek, odwiedzin u znajomych i siania plotek to tu, to tam ma jeszcze jeden "obowiązek" - bawi się w swatkę, czego efekty widać właśnie w powieści. Jednak mimo tego, że sama swata ludzi, nie chce osobiście nigdy wyjść za mąż, by jako stara panna bawić siostrzeńców. Życie Emmy jednak zmienia się, gdy poznaje nową w okolicy, czarującą Harriet Smith, dla której od razu postanawia znaleźć kogoś odpowiedniego.

Książka, jak z resztą wszystkie wychodzące spod pióra Austen, jest wprost nieziemska. Momentami się śmieję, innym razem się wzruszam - to chyba sekret tej autorki, bo jak dotąd w każdej było trochę radości, wzruszenia, aluzji i angielskiego humoru, a żadna mi jeszcze nie podpadła. Bohaterowie są wykreowani wprost cudownie - niby każdy taki sam, ale jednak inny. Jedyna postacią, która bardzo mnie irytowała (do tego stopnia, że momentami przerywałam lekturę) była pani Elton, której opieszałość, sztuczny śmiech i przekonanie, że jest lepsza od innych było nie do zniesienia.

Książkę polecam miłośnikom angielskich klasyków, nie tylko tych lubiących Austen.

"Emma" była spontanicznym wyborem książkowym dokonanym podczas ostatniej wizyty w bibliotece. Zupełnie się nie spodziewałam, że ją wypożyczę - a jednak tak się stało, lecz nie żałuję.

Tytułowa Emma mieszka wraz z ojcem w małej miejscowości, gdzie wiodą prym jako rodzina najbardziej majętna oraz niezaprzeczalnie najlepiej wychowana. Mimo jednak tak skrajnych pozycji...