Co widzimy patrząc w niebo? Chmury, bezkresny błękit, słońce, deszcz, burzę. A co powinniśmy wiedzieć? Powieść "Magonia" ukazuje nam inne oblicze tego co znajduje się nad naszymi głowami. Dla mnie teraz patrzenie w niebo nie będzie takie samo jak dotychczas. Cały czas będę myślała czy zaraz nie pojawi się na nim przepiękny statek, ktòry może zwiastować coś złego. A gdy będzie padał deszcz lub śnieg, albo za oknem będzie szalała burza, będę zastanawiać się o co tym razem toczy się walką. Maria Dahvana Headley przeniosła mnie wiele kilometrów w górę, pomiędzy pierzaste białe chmury, które dla mnie są górą, a dla bohaterów "Magoni" oceanem, po którym pływają. Piękno miłości, przyjaźni, życia i śmierci odgrywa tutaj duźą rolę. Pokazuje nam, że na prawdziwych przyjaciół zawsze możemy liczyć, że oni nigdy nie przestaną nas szukać nawet jeśli zostaliśmy już pochowani, ale drobną cząsteczka sprawia, że dla nich wciąż jesteśmy żywi i nie liczy się to, że na zewnątrz jesteśmy inni, dla nich najważniejsze jest nasze niezmienione wnętrze.

Co widzimy patrząc w niebo? Chmury, bezkresny błękit, słońce, deszcz, burzę. A co powinniśmy wiedzieć? Powieść "Magonia" ukazuje nam inne oblicze tego co znajduje się nad naszymi głowami. Dla mnie teraz patrzenie w niebo nie będzie takie samo jak dotychczas. Cały czas będę myślała czy zaraz nie pojawi się na nim przepiękny statek, ktòry może zwiastować coś złego. A gdy...