Jak to jest, kiedy to kobieta oświadcza się mężczyźnie? Czy oznacza to dzisiejszą siłę feminizmu, czy raczej chęć obdarcia mężczyzny z jego męskości?
W przypadku sytuacji na moście z udziałem Delii i Paula jest to raczej chęć zmian i poczucia, że coś wreszcie będzie na swoim miejscu. W związku nie brakowało im niczego - byli zarówno świetnymi przyjaciółmi jak i dobrymi kochankami. Jednak coś było nie tak. Oświadczyny Delii wprawiły w ruch mechanizm, którego nie można już było zatrzymać. Życie zaczęło pędzić do przodu, a głównej bohaterce przybywało tylko kolejnych zmartwień.

"[...] ludziom, których kochamy, należy poświęcać sporo czasu, bo rozmowy mające znaczenie nie zdarzają się na zawołanie - czasem trzeba doby, czasem dwóch, a czasem kilku dni."

Powieść ta pokazuje, że jeden esemes wysłany pod niewłaściwy adres zmienia wszystko. Na wierzch może wyjść ukrywane kłamstwo, które koniec końców prowadzi do całkowitej życiowej zmiany na wszystkich płaszczyznach. Ta historia uświadamia także, iż bardzo często życie wodzi nas za nos, robi sobie z nas żarty. Podczas gdy my siedzimy w pewnej pracy z ustabilizowanym życiem, gdzieś tam czekają na nas nowe możliwości, które nieświadomie odrzucamy, grzejąc miejsce w pracy niezmiennej od wielu lat.

Główna bohaterka - trzydziestotrzyletnia Delia - w pewnym momencie bierze całe swoje życie w swoje ręce i zmienia je całkowicie. Rozpoczynając od przeprowadzki, pracy i innych aspektów do powrócenia do pasji sprzed lat - rysowania komiksów. Jednym słowem - zmiany. Wiadomo jednak, że takie "przemeblowanie" w życiu zawsze naznaczone jest konsekwencjami, ale ogromne poczucie humoru i dystans do siebie pozwala Delii brnąć do przodu. Wspiera ją także przyjaciółka ze stażem, Emma, wraz z nową koleżanką z pracy - Steph. O rodzinie już nie wspomnę, bo to kluczowe wsparcie dla bohaterki. Jest też mężczyzna, ale lepiej, abyście sami zapoznali się z ich perypetiami, bo naprawdę zasługują na uwagę.

"[...] Emma nie pochylała się nad nią z litością, podsuwając jej poduszkę i podając rosołek, zbawienny na udręki duszy. Wskoczyła z nią do tonącej łodzi i wylewała wodę czerpakiem."

Oprócz jakże charakterystycznej bohaterki (nie mówię tutaj tylko o jej kolorze włosów) i jej lisiego alter ego ze świata komiksu, sama okładka wypada świetnie. Mocne, wyraziste kolory pasują do siebie, a kobieta trzymająca plakat z tytułem książki to dobre uzupełnienie tych barw. Odzwierciedla to samą postawę Delii, która pokazuje to nawet przez swój oryginalny ubiór. Pomiędzy niektórymi rozdziałami natknąć się możemy na krótkie epizody z życia bohaterki w postaci komiksów, które tak uwielbiała rysować i dzięki którym odzyskiwała swoją pewność siebie.

Całość połączona ze sobą jest tak niesamowicie, że z czytania tejże książki płynie sama przyjemność. Cała historia od początku do końca nie jest kolorowa, jednak częste wpadki Delii i jej rozterki mieszają się. Według mnie pozycja ta zasługuje na Waszą uwagę, jeśli lubicie takie obyczajowe powieści z wielką dozą humoru i wielkich zmian życiowych bohaterów.

Za możliwość poznania historii Delii dziękuję Wydawnictwu HarperCollins!

http://oxu-czytanie.blogspot.com/2015/10/to-przez-ciebie-mhairi-mcfarlane.html

Jak to jest, kiedy to kobieta oświadcza się mężczyźnie? Czy oznacza to dzisiejszą siłę feminizmu, czy raczej chęć obdarcia mężczyzny z jego męskości?
W przypadku sytuacji na moście z udziałem Delii i Paula jest to raczej chęć zmian i poczucia, że coś wreszcie będzie na swoim miejscu. W związku nie brakowało im niczego - byli zarówno świetnymi przyjaciółmi jak i dobrymi...