Złoty pył


Całą ziemia obsypana złotym pyłem. Mieni się, lśni, błyszczy. Pośród całego tego złota ona i on. Wnikają w tę barwę, łączą się z nią, sami zaczynają się mienić. Ich ciała zaczynają lśnić. Są niczym gwiazdy, które obserwujemy w bezchmurną noc. Błyszczą, gdy są razem. Gdy są razem mogą wszystko.

Tym wstępem chciałabym przedstawić Wam złocistą powieść polskiej, młodej, debiutującej pisarki Mileny Wiktorii Jaworskiej. To właśnie dzięki uprzejmości autorki, która stworzyła booktour i wysłała książkę w świat, miałam okazje zapoznać się z tym pełnym złota pierwszym tomem.

Pierwszy raz o powieści przeczytałam na blogu Cyrysii i dzięki jej rekomendacji miałam wielką ochotę na zapoznanie się z tą powieścią, zapowiadała ona fascynującą lekturę, która miała przenieść w świat niezwykłej wyobraźni młodej artystki. Przyznam szczerze, że niemały udział miała tu też okładka, z której spoziera na mnie niezwykła tajemnicza czarnoskóra kobieta, na której ciele widać złote akcenty(przyzwyczajcie się do tego koloru, gdyż będzie się on dość często przewijał w moich opisać tej książki).

Tytuł powieści jest równie znaczący, co często występująca barwa. "Miles" bowiem to nie imię jednego bohatera, a zlepek imion dwójki głównych postaci, co mówi nam, że autorka już nasunęła nam, jak pieszczotliwie można nazywać ich parę. Sam wyraz kilkakrotnie pojawia się również w powieści.

W natłoku myśli na temat książki prawie zapomniałabym o nakreśleniu osi zdarzeń. Jak w większości powieści z działu paranormal romance w głównej mierze akcja skupia się na romansie, tłem zdarzeń są problemy rodzinne bohaterki, a także jej nowe odkryte zdolności i próba poradzenia sobie z nimi.

Milenie Jaworskiej na pewno nie można odebrać oryginalności pomysły. "Miles" zawiera bowiem niebywale nowatorski pomysł na kreację rasy głównych bohaterów, ich zdolności, wyglądu. Byłam ciekawa dokładniejszego poznania ich historii, konsekwencji wiążących się z tym faktem, a także tego jak to wpłynie na przyszłość bohaterów, Millie tak samo jak Aries mają bowiem takie same problemy.

Nie będę ukrywać, że książka jest idealna, bo niestety tak nie jest. Zdarzają się w niej momenty lepsze i gorsze. Zdecydowanie na plus działała lekkość fabuły, brak fragmentów naciąganych i nijakich. Szczególnie pozytywnie odbieram też kreację głównych bohaterów, którzy nie byli nad wyraz dojrzali, dopiero odnajdywali się w swoim uczuciu i sytuacji, w jakiej się znaleźli. Ich zachowanie niosło przejawy ich młodego wieku, pierwszej miłości, uczucia, z którym trudno sobie poradzić.

Autorka wydała swoją książkę w wieku 16 lat, co budzi duży szacunek i pokazuje, że wytrwałość popłaca. Debiut nie ustrzegł się jednak od błędów. Muszę podkreślić, że większość dialogów, niestety jest lekko naiwna, nie mogłam w pełni dostrzec w nich realności i przenieść je do normalnego świata. Problemy bohaterki z rodzicami wydawały mi się urojone, miała kochających rodziców, jednak zamykała się w pokoju, sama nie chciała rozmawiać...

Kolejnym problemem jest kreacja bohaterów pobocznych, problemem jest, że równie dobrze mogłoby ich nie być. Tak naprawdę tematem głównym powieści jest romans między bohaterami, zaś wszystko, co wokół mogłoby nie istnieć. Aries i Millie cały czas rozmawiają tylko o uczuciu, jakie ich łączy, nawet podczas wystąpień, kiedy Millie wspiera ojca w jego kampanii prezydenckiej.

Zakończenie mimo tych niedociągnięć zachęciło mnie jednak do kontynuowania przygody z serią. Wszystkie kwestie związane z kosmosem są w książce najbardziej intrygujące i chcę się poznawać dalej. Życzę autorce weny do kontynuowania swojej historii.
Ocena: średnia [3/6]

Złoty pył


Całą ziemia obsypana złotym pyłem. Mieni się, lśni, błyszczy. Pośród całego tego złota ona i on. Wnikają w tę barwę, łączą się z nią, sami zaczynają się mienić. Ich ciała zaczynają lśnić. Są niczym gwiazdy, które obserwujemy w bezchmurną noc. Błyszczą, gdy są razem. Gdy są razem mogą wszystko.

Tym wstępem chciałabym przedstawić Wam złocistą powieść polskiej,...