Autorka opisuje życie bardzo inteligentnej mlodej dziewczyny... W książce roi się od filozoficznych wywodów, słownych ciekawostek i innych mądrych rzeczy, przez co momentami staje sie ciężka, ale brawo za przedstawienie świata młodego geniusza.

Autorka opisuje życie bardzo inteligentnej mlodej dziewczyny... W książce roi się od filozoficznych wywodów, słownych ciekawostek i innych mądrych rzeczy, przez co momentami staje sie ciężka, ale brawo za przedstawienie świata młodego geniusza.

To zdecydowanie nie była książka dla mnie. Po pierwsze, od geniusza wymagam czegoś więcej niż tylko umiejętności przesypiania dni. Po drugie, od osoby uważającej się za wzór cnót oczekuję nie tylko teorii, co jest dobre a co złe, ale również praktyki. A już szczytową ironią losu jest liczba błędów w książce o rzekomo nieomylnej korektorce.

To zdecydowanie nie była książka dla mnie. Po pierwsze, od geniusza wymagam czegoś więcej niż tylko umiejętności przesypiania dni. Po drugie, od osoby uważającej się za wzór cnót oczekuję nie tylko teorii, co jest dobre a co złe, ale również praktyki. A już szczytową ironią losu jest liczba błędów w książce o rzekomo nieomylnej korektorce.

Beznadziejna książka... nigdy w życiu nie czytałam książki dosłownie o niczym. Zero fabuły i bohaterka, która niby jest geniuszem... A jej geniusz polega na tym, że po prostu lubi czytać 'bardziej wymagające' książki i interesuje się różnymi nurtami filozoficznymi. Nie nazwałbym tego geniuszem. Jak dla mnie tytułowa Carrie jest po prostu hipokrytką, bez jakichkolwiek ambicji młodą dziewczyną, która traktuje wszystkich z góry (A później się dziwi, że nie ma przyjaciół -.-). Będę szczera - Miała to być lekka lektura na lato,a okazało się odwrotnie. Strasznie mnie zmęczył mnie ten tekst, bo opowieścią tego nie nazwę. Oszczędź sobie czytania tego badziewia. Są znacznie lepsze książki.

Beznadziejna książka... nigdy w życiu nie czytałam książki dosłownie o niczym. Zero fabuły i bohaterka, która niby jest geniuszem... A jej geniusz polega na tym, że po prostu lubi czytać 'bardziej wymagające' książki i interesuje się różnymi nurtami filozoficznymi. Nie nazwałbym tego geniuszem. Jak dla mnie tytułowa Carrie jest po prostu hipokrytką, bez jakichkolwiek...

Ogromne rozczarowanie. Spodziewałam się kompletnie czegoś innego - interesującej historii o genialnym umyśle. Dostałam płytką opowiastkę o niczym.

Ogromne rozczarowanie. Spodziewałam się kompletnie czegoś innego - interesującej historii o genialnym umyśle. Dostałam płytką opowiastkę o niczym.

Jeśli czytasz książki a Ci którzy nie czytają irytują Cię i zaburzają Twoje wyobrażenie świata to tak ta książka jest dla Ciebie .

Jeśli czytasz książki a Ci którzy nie czytają irytują Cię i zaburzają Twoje wyobrażenie świata to tak ta książka jest dla Ciebie .

Książkę szybko i przyjemnie się czyta, choć nie podobały mnie się pewne wątki i upodobania głównej bohaterki. Uważam, że Carrie sama nie wie czego chce i nie wie z kim chce się związać. Od razu po przeczytaniu książki obejrzałam film, który znaczne różnił się od niej. Podsumowując fajna lekturka.

Książkę szybko i przyjemnie się czyta, choć nie podobały mnie się pewne wątki i upodobania głównej bohaterki. Uważam, że Carrie sama nie wie czego chce i nie wie z kim chce się związać. Od razu po przeczytaniu książki obejrzałam film, który znaczne różnił się od niej. Podsumowując fajna lekturka.

Przyjemna i lekka w odczuciu książka. Historia Carrie, choć nie powalała na kolana, była ciekawa. Najbardziej brakowało mi punktu kulminacyjnego, nagłego zaskoczenia i zwrotu akcji. Wydaje się monotonna, bez szału i napięcia, ale taka właśnie była Carrie, więc nie mogę się przyczepić.
Polecam.

Przyjemna i lekka w odczuciu książka. Historia Carrie, choć nie powalała na kolana, była ciekawa. Najbardziej brakowało mi punktu kulminacyjnego, nagłego zaskoczenia i zwrotu akcji. Wydaje się monotonna, bez szału i napięcia, ale taka właśnie była Carrie, więc nie mogę się przyczepić.
Polecam.

Charakterystyka Carrie Pilby umieszczona w polskim tytule książki okazuje się niezwykle trafna -główna bohaterka jest niewątpliwie "nieznośna i genialna". Nie spodziewałam się wielkiego arcydzieła, oczekiwałam miłej lektury na deszczowe popołudnie, niestety przez całą powieść Carrie była dla mnie po prostu nieznośna. Autorka zdecydowanie mogła odpuścić sobie długie i bezsensowne wewnętrzne monologi bohaterki o zakłamanych ludziach i braku kodeksu moralnego, które nie wnosiły zupełnie nic do treści. Na domiar złego zachowanie Carrie było dalekie od morali, których wymagała od innych. Bohaterka była po prostu hipokrytką, którą nie sposób było polubić. Mały plus za ciekawe wątki z romansem z wykładowcą literatury, jej relacja z Mattem, z Karą czy z psychoterapeutą, szkoda tylko, że nie zostały one w żaden sposób rozwinięte i były jedynie przerywnikami męczących monologów, i (o zgrozo!) cytatów z encyklopedii (jeśli to one miały pokazać, że Carrie jest genialna, to zabieg ten był daremny). To miała być książka o dojrzewaniu i odnajdywaniu siebie przez młodą kobietę, a zabrakło w niej tego, co najważniejsze - wniosków i rozwiązania problemu powieści o samotności i braku zrozumienia przez innych. Wątki zostały urwane, niedopowiedziane, jakby autorka nie wiedziała, co zrobić dalej z bohaterami - może był to nieudolny zabieg zakończenia otwartego? Fabularnie książka miała potencjał, zniszczyła ją "genialna" Carrie Pilby.

Charakterystyka Carrie Pilby umieszczona w polskim tytule książki okazuje się niezwykle trafna -główna bohaterka jest niewątpliwie "nieznośna i genialna". Nie spodziewałam się wielkiego arcydzieła, oczekiwałam miłej lektury na deszczowe popołudnie, niestety przez całą powieść Carrie była dla mnie po prostu nieznośna. Autorka zdecydowanie mogła odpuścić sobie długie i...

Zapewne miało być o trudnościach bycia geniuszem. I po części jest: o odmienności i wyobcowaniu bohaterki. W dużej mierze na własne życzenie, jest wysoce wybredna w doborze przyjaciół, co usprawiedliwia swą ponadprzeciętna inteligencją. Problem w tym, ze w zasadzie w tekście jedyne "dowody" jej geniuszu to zapewnienia samej Carrie i innych postaci, brak natomiast odniesienia do tego w akcji czy choćby przemyśleniach bohaterki. Po prostu brak tu lotności, przejawów niezwykłej logiki czy choćby ciętych ripost w jej wydaniu. Jest natomiast scenariusz jak z typowych "lekkich babskich czytadełek". Książkę łatwo i dość przyjemnie się czyta... lecz równie łatwo o niej zapomina.

Zapewne miało być o trudnościach bycia geniuszem. I po części jest: o odmienności i wyobcowaniu bohaterki. W dużej mierze na własne życzenie, jest wysoce wybredna w doborze przyjaciół, co usprawiedliwia swą ponadprzeciętna inteligencją. Problem w tym, ze w zasadzie w tekście jedyne "dowody" jej geniuszu to zapewnienia samej Carrie i innych postaci, brak natomiast...

Jeśli chodzi o mnie to lubię każdą książę jakoś przekładać na swoje życie i uczyć się na nich - o ile to jest możliwe. Ta książka pokazuje nam, że czasem wystarczy jedynie trochę chęci i determinacji, a może też pomocy i motywacji osoby postronnej do działania i do zmiany swojego życia. Odbywa się to małymi kroczkami, wyznaczaniem celi i realizowania ich tak jak w przypadku Carrie i jej listy zadań od terapeuty.
Zdecydowanie nie polubiłam głównej bohaterki za samo wywyższanie się i pogardę wobec innych, w pewnym momencie aż czułam do niej odrazę za jej zachowanie. Z jednej strony ciekawiło mnie czy uda jej się zmienić swoje życie ale z drugiej ta niechęć do głównej bohaterki sprawiała, że nawet jej sukces by mnie nie cieszył.

Jeśli chodzi o mnie to lubię każdą książę jakoś przekładać na swoje życie i uczyć się na nich - o ile to jest możliwe. Ta książka pokazuje nam, że czasem wystarczy jedynie trochę chęci i determinacji, a może też pomocy i motywacji osoby postronnej do działania i do zmiany swojego życia. Odbywa się to małymi kroczkami, wyznaczaniem celi i realizowania ich tak jak w przypadku...