DOM PEŁEN TAJEMNIC

Pierwszy tom „Strażnika domu Momochi” okazał się całkiem niezłą rozrywką. Jeszcze nie wykorzystująca potencjału, ale na tyle udaną, bym miał ochotę na więcej. I oto wracam z recenzją drogiego tomu. Poziom co prawda nadal jest podobny, ale znaczy to jedno: że bawię się dobrze, chociaż nadal to seria bardziej dla płci pięknej, niż facetów.

Zanim przejdę do konkretów, kilka słów o treści.
Główną bohaterką jest szesnastoletnia Himari Momochi, sierota, która w testamencie dostaje rodzinną posiadłość. Wybiera się więc na miejsce, w końcu każda niezależna kobieta powinna być panią na swoich włościach, a ona właśnie jest niezależna, ale kiedy tylko pyta o drogę, ludzie reagują paniką i krzyczą, że dom wręcz roi się od demonów, a każdy, kto wejdzie na jego teren bez pozwolenia, stanie się ofiarą klątwy. Niezrażona Himari dociera na miejsce by odkryć nie tylko, że posiadłość jest w ruinie i znajduje się na granicy światów, ale także, że zamieszkują ją pewni osobliwi lokatorzy. Co więcej jednym z nich jest chłopak, który stał Talizmanem i potrafi przybrać postać Nue, ale za to nie może opuścić domostwa…

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2020/02/straznik-domu-momochi-2-aya-shouoto.html

DOM PEŁEN TAJEMNIC

Pierwszy tom „Strażnika domu Momochi” okazał się całkiem niezłą rozrywką. Jeszcze nie wykorzystująca potencjału, ale na tyle udaną, bym miał ochotę na więcej. I oto wracam z recenzją drogiego tomu. Poziom co prawda nadal jest podobny, ale znaczy to jedno: że bawię się dobrze, chociaż nadal to seria bardziej dla płci pięknej, niż facetów.

Zanim przejdę...

Nim sięgnęłam po komiks, popełniłam mangowe samobójstwo. Obejrzałam anime. Nigdy tego nie robię! Jednak moja ciekawość była większa niż silna wola. Czy jest różnica? WIELKA. Jak dla mnie, manga wyraża więcej delikatności, uczuć – no i to co każdy mangowiec uwielbia – można zatrzymać się na jednym obrazku i po prostu się patrzeć. Dobra, jednak o czym jest ta manga??

Himari Momochi na swoje 16-ste urodziny otrzymuje testament. Okazuje się, że odziedziczyła stary dom. Nie czekając ani chwili dłużej, przeprowadza się tam. Dom osadzony jest na granicy dwóch światów – ludzi i duchów. Dodatkową niespodzianką jest fakt, że mieszka w nim.. tajemniczy Aoi. Jak poradzi sobie z tą całą sytuacją Himari? Czym tak naprawdę zajmuję się Aoi? Jaką tajemnicę skrywa chłopak?

Himari jest bardzo żywiołową dziewczyną. Czasami nie myśli co robi – przez co wprawia chłopaka w niemałe kłopoty. Czytając dużo mangi shoujo - romantyczne komedie – Himari wydaje się być najbardziej delikatną z dziewczyn. Nie udaje silnej i niezależnej kobiety, choć jest dojrzała jak na swój wiek. Bardzo ją polubiłam, mimo że na początku wydawała się nijaka. Bez charakteru, bez zainteresowań. Jednak z każdą stroną poznajemy ją co raz bliżej. Nie jest jednak – jak dla mnie – najważniejszą postacią.

Aoi skradł nie tylko moje serce, ale również i duszę. To tajemniczy chłopak, który zamieszkał w domu Momochi kilka lat wcześniej, niż główna bohaterka. Jego rola w tym domu jest bardzo tajemnicza. Duchy i pomniejsze demony, nazywają go Talizmanem. To osoba, która ma obowiązek utrzymywać równowagę między ludźmi a demonami. Czasami zmuszony jest odprawić egzorcyzmy a czasami wystarczy zwykła rozmowa. Bardzo podoba mi się pomysł, że w czasie egzorcyzmów, lub walki z demonami, zmienia się w kompletnie inną osobę. Aoi to mężczyzna, który poświęciłby życie by opiekować się Himari. Co ich tak naprawdę łączy? Czy miłość w tej sytuacji jest możliwa?

„Strażnik domu Momochi” to genialna pozycja dla ludzi, poszukujących komiksów z mitologią Japońską. Spotkamy w pierwszych tomach między innym: Shoojoo – legendarne stworzenia podobne do małpy, słynące z upodobania do alkoholu- Nue – demon występujący pod postacią chimery małpy, szopa, tygrysa i węża czy też Onmoraki – czarnopióry ptak stworzony z energii zmarłych, którzy nie otrzymali odpowiedniego pochówku. Połączenie komedii, romansu i mitologii to chrapka dla każdego maniaka Japonii. Dodać do tego przepiękną kreskę fenomenalne dialogi i dużą ilość tomów – to wszystko powoduje, że komiks staje się genialny. Co do tych "trudnych" japońskich nazw - nie martwcie się! Wydawca zadbał również i o taki szczegół. Wszystkie ważne nazwy - czy to bogów, czy świąt - wydawca tłumaczy znaczenie ich, a czasami nawet krótką historię.

Nie znajdziemy tam tony krwi, krwawej walki, horroru czy ciężkiego kryminału. Znajdziemy natomiast świetnych bohaterów, genialne pomysły i mitologię, która porywa nas od pierwszych stron. Zachęcam wszystkich do przeczytania – i tych młodych i tych starszych. To fenomenalna pozycja, na jesienne, zimne noce.

Nim sięgnęłam po komiks, popełniłam mangowe samobójstwo. Obejrzałam anime. Nigdy tego nie robię! Jednak moja ciekawość była większa niż silna wola. Czy jest różnica? WIELKA. Jak dla mnie, manga wyraża więcej delikatności, uczuć – no i to co każdy mangowiec uwielbia – można zatrzymać się na jednym obrazku i po prostu się patrzeć. Dobra, jednak o czym jest ta manga??

Himari...

Sięgając po drugi tomik, zastanawiałam się, czy nie okaże się on rozczarowaniem. Pomimo naiwności, jaką niesie za sobą ta historia, okazuje się, że „Strażnik domu Momochi” to przyjemnie zaskakująca manga.
Aoi dalej stara się namówić Himari do opuszczenia jej posiadłości, lecz zapewne gdzieś w duszy nie chce zostać sam. Ale dziewczyna nie ma jednak zamiaru zostawiać swojego prywatnego bishounena. W tym tomiku podziwiać można procesję dusz, które pragną się odrodzić. Podczas tej wyjątkowej uroczystości Aoi przez przypadek uzyska nowego shikigami.
Uroczych scen pomiędzy głównymi bohaterami nie mogło zabraknąć, jednak swobodny romans niesie za sobą kłopoty. Każde osłabienie talizmanu to szansa dla demonów, które nie zamierzają czekać bezczynnie. Podczas kolejnej konfrontacji Himari zastanawia się, w jakim stopniu bezpieczne jest to, co robi Aoi i jaki będzie miało wpływ na jego dalsze życie. Nadużywanie mocy nie wydaje się pozbawione konsekwencji.
Główna bohaterka wraca również do szkoły, by kontynuować naukę. Oznacza to, że zbliża się do kilku kolegów z klasy, którzy w rezultacie składają jej wizytę. Kilkoro niewinnych nastolatków w domu pełnym demonów. Z daleka da się wyczuć problemy i właśnie ten konkretny rozdział może nieco zaskoczyć. Historia jest mroczna jak na klimat mangi. Niestety jej dokończenie nastąpi w kolejnym tomie.
Ponadto czytelnik w specjalnym dodatku ma okazję przyjrzeć się przeszłości Aoiego i zobaczyć, jak właściwie został on wplątany w bycie talizmanem.
Fabuła mangi staje się coraz bardziej interesująca, tworzone są coraz nowsze wątki na temat bohaterów i mamy też okazję obserwować, jak się do siebie zbliżają.
Graficznie tomik jest bardzo ładny. Przyozdobiona w odcienie błękitu okładka od razu wpada w oko, kolory są żywe, a i kompozycja obrazka zachęca do przyjrzenia się z bliska. Jakość rysunków w środku również urzeka. Tłumaczenie nadal bardzo mi się podoba, dialogi są żywe, zabawne i brzmią naturalnie. Nadal wielkim minusem jest numeracja stron, a właściwie jej brak. Czytelnik, przerywając czytanie w środku rozdziału, może nie wiedzieć, na jakiej stronie obecnie jest.
Kolejny tomik „Strażnika domu Momochi” nadal cieszy oczy. Jeżeli komuś spodobały się losy bohaterów mangi, to powinien sięgnąć i po ten tom.

Sięgając po drugi tomik, zastanawiałam się, czy nie okaże się on rozczarowaniem. Pomimo naiwności, jaką niesie za sobą ta historia, okazuje się, że „Strażnik domu Momochi” to przyjemnie zaskakująca manga.
Aoi dalej stara się namówić Himari do opuszczenia jej posiadłości, lecz zapewne gdzieś w duszy nie chce zostać sam. Ale dziewczyna nie ma jednak zamiaru zostawiać...