Julia to 35 letnia kobieta, która postanawia w końcu przestać przymykać oczy na kolejne wymówki, tłumaczenia bez głębszego sensu swojego męża, który od dłuższego czasu ją zdradza. Rozwód. To chyba dobra opcja, prawda? Przeprowadza się do małego mieszkania wraz z kotem - Piernikiem. Otoczona wspaniałymi ludźmi - przyjaciółmi, starszym sąsiadem - rozpoczyna nowy etap w swoim życiu, który przyniesie jej wiele zmian, nie tylko zewnętrznych ale i wewnętrznych. Czy Julia zazna szczęścia, gdy ktoś nieznajomy wkroczy niespodziewanie na jej ścieżkę życia?


"Pamiętaj, że prawdziwy facet to taki, który zmazuje Ci szminkę na ustach, a nie tusz na rzęsach..."

Ścieżki życia to debiut Pani Edyty Kowalskiej. I choć zamknięty został w ponad stu stronach to zdecydowanie nie ma do czego się przyczepić. Autorka zawarła tu wszystko.

Wyraziści bohaterowie swoją pozytywną energią zarażają czytelnika od pierwszych stron. Główna bohaterka - Julia - to sympatyczna bibliotekarka, która na każdym kroku wykazuje ogromną miłość do literatury. Uwielbia zwierzęta, a pomoc innym ludziom niesie w każdej potrzebie i bez wygórowanych oczekiwań do uzyskania czegoś w zamian. Jej przyjaciółka - Ola - z mężem i dziećmi to również ludzie o dobrym sercu. Wspierają ją w trudniejszych, jak i przyjemniejszych dla niej chwilach. A kiedy na jej ścieżce pojawia się przystojny dziennikarz nie ukrywają radości, trzymają kciuki i służą dobrą radą.


" (...)jeśli się kogoś kocha, można na różne sposoby tłumaczyć sobie jego zachowanie, można usprawiedliwiać i wybaczać. Aż miarka się przebrała. Zawsze przychodzi w końcu taki moment, że coś pęka, pojawia się złość, żal i poczucie krzywdy."


To powieść lekka, pisana w formie pamiętnika, którą czyta się zaledwie w kilka godzin, a na końcu czuje się lekki żal, że to już koniec. Barwne dialogi oplecione humorem dodają tej książce uroku, wywołując setki uśmiechów na twarzy. Jednak znajdziemy tu także paletę innych emocji i myśli, które rodzą się w trakcie i po zakończeniu czytania. Edyta Kowalska swoim słowem uświadamia czytelnika w jakim miejscu znajdujemy się w swoim życiu, dodaje wiary i nadziei w lepsze jutro. Wyraźnie daje do zrozumienia, że jeśli chcemy aby coś w naszym życiu nabrało cieplejszych barw i miało lepszy wydźwięk to niezależnie na jakiej ścieżce znajdujemy się, czasami paląc za sobą mosty trzeba jednocześnie cofnąć się do jakiegoś istotnego momentu,punktu, który doprowadził nas do tego miejsca, w którym aktualnie utknęliśmy.

"Drogi życia są zawiłe i pełne krętych ścieżek…(…)łatwo można zabłądzić, skręcając w niewłaściwą. W gąszczu nie widać, dokąd ona prowadzi. Na szczęście w każdej chwili jest szansa, by zawrócić, ale nie zawsze trafisz na tę łatwiejszą i przyjemniejszą.(…)masz szansę dojść do końca ścieżki, na której stoi szczęście. Musisz tylko założyć odpowiednie buty, by łatwiej przejść po kamieniach i wystających korzeniach."


Ścieżki życia to przyjemna lektura na każdą chwilę, moment, sekundę naszego życia. Wzrusza, bawi, niesie mądrość. Dla jednych będzie ona po prostu przyjemną lekturą, przerywnikiem, a dla innych może okazać się małym ocaleniem na zagubionym życiowym zakręcie.

http://books-culture.blogspot.com/2017/03/sciezki-zycia-edyta-kowalska.html

Julia to 35 letnia kobieta, która postanawia w końcu przestać przymykać oczy na kolejne wymówki, tłumaczenia bez głębszego sensu swojego męża, który od dłuższego czasu ją zdradza. Rozwód. To chyba dobra opcja, prawda? Przeprowadza się do małego mieszkania wraz z kotem - Piernikiem. Otoczona wspaniałymi ludźmi - przyjaciółmi, starszym sąsiadem - rozpoczyna nowy etap w swoim...