„Zabójczy urok blondynki” to kolejna, piąta już część sagi: "Miłość, namiętność, pożądanie", jednak dla mnie, było to pierwsze spotkanie z twórczością Danki Braun. Początkowo bałam się tej pozycji, ze względu na to, że zawsze staram się czytać serie, w kolejności chronologicznej, poza tym nazwa cyklu nie przypadła mi do gustu. „Miłość, namiętność, pożądanie”? Brzmi jak kolekcja harlequinów. Zaintrygował mnie jednak tytuł, zapowiadał dobrą zabawę, zdziwił mnie też opis, nie mogłam do końca pojąć, co to do końca jest. Powieść obyczajowa? Kryminał? A najlepszym sposobem, by się tego dowiedzieć, było zapoznanie się z treścią, więc od razu przystąpiłam do lektury;)

Akcja powieści rozpoczyna się w Jaśle, gdzie do jednego z hoteli przyjeżdża grupa przyjaciół. Niespodziewanie pojawiła się tam również Anka, młoda, piękna lekarka, która miała w swoim życiu erotyczne epizody z prawie każdym z przebywających w hotelu mężczyzn. Mimo wizyty nieoczekiwanego gościa, wczasowicze nie chcą psuć swojego urlopu i próbują miło spędzić czas, jednak kolejne wydarzenia mącą ich spokój: najpierw ktoś podrzuca Ance do torebki zdechłą mysz, co jeszcze można by uznać za dość infantylny żart, gdyby nie fakt, że niedługo po tym dziewczyna znajduje w swoim łóżku głowę psa. Niestety to nie koniec przykrych wydarzeń, kolejnej nocy, nieznany sprawca wpycha do stawu Gabi-menadżerkę hotelu, w wyniku czego dziewczyna umiera, szybko okazuje się, że również życie innych wczasowiczów jest zagrożone. Tym sposobem spokojne wakacje, zamieniają się w jedno wielkie śledztwo, pełne wzajemnych oskarżeń i animozji. Kto będzie następną ofiarą? Tego Wam nie zdradzę, ale jedno jest pewnie: To co wydarzyło się w Jaśle, na pewno w nim nie zostanie...

Książka przykuła moją uwagę już od pierwszych stron. O ile zazwyczaj prologi są najnudniejszą częścią książki i ledwo potrafię je zmęczyć, o tyle ten w „Zabójczym uroku blondynki” naprawdę mnie zaintrygował.
Akcja powieści toczy się dwutorowo, oprócz oczywistej części fabuły tj. wydarzeń w Jaśle, poznajmy również historię życia tytułowej blondynki. Zazwyczaj, przy tak złożonej akcji, zawsze znajdzie się aspekt, który jest słabszy od reszty, ciężko zaciekawić czytelnika wszystkimi wątkami w równym stopniu, ale Dance Braun ta sztuka się udała. Naprawdę nie potrafię wskazać, która część jest ciekawsza.

Akcja tocząca się w Jaśle, mimo tragicznych zdarzeń, jest bardzo lekka i przezabawna, uwielbiam poczucie humoru, z jakim spotykamy się w powieści, oscylujące głównie wokół relacji damsko-męskich.

„Przecież nie każdy facet to świnia... trafiają się też osły i barany.”

Druga część, opowiadana z punku widzenia leżącej w śpiączce blondynki stanowi swego rodzaju przeciwieństwo. Jest znacznie bardziej poważna. Dziewczyna czując, że jej żywot dobiega końca przeprowadza swego rodzaju spowiedź, opowiada własną historię, tłumaczy wiele zachowań, sprawia, że patrzy się na nią nieco przychylniejszym okiem...

„Zabójczy urok blondynki” to niezwykle wciągająca powieść obyczajowa z rozbudowanym wątkiem kryminalnym. Zabawna, intrygująca, ale również przejmująca opowieść, którą z ręką na sercu mogłabym polecić każdej kobiecie. Ja sama muszę jak najszybciej zabrać się za wcześniejsze części serii.
Jednym słowem: Polecam!

www.ksiazkoholiczka94.blogspot.com

„Zabójczy urok blondynki” to kolejna, piąta już część sagi: "Miłość, namiętność, pożądanie", jednak dla mnie, było to pierwsze spotkanie z twórczością Danki Braun. Początkowo bałam się tej pozycji, ze względu na to, że zawsze staram się czytać serie, w kolejności chronologicznej, poza tym nazwa cyklu nie przypadła mi do gustu. „Miłość, namiętność, pożądanie”? Brzmi jak...