Bardzo długo podchodziłam do czytania tej książki. Tytuł zachęcający, recenzje na które trafiłam w prasie bardzo pozytywny, niektóre nawet rewelacyjne. Bałam się chyba zmierzyć z tak zachwalaną pozycją, chociaż od dawna miałam ją już w swojej kolekcji książek. W końcu udało się - przeczytałam, dosyć szybko. I doznałam ogromnego zawodu.
Nie jest to zła książka. Nie jest tez dobra. Jest przeciętna i nie zostaje w pamięci na długo. A wszystko przez to, że chociaż nie brak w niej emocji na papierze, to emocji w czytelniku nie wzbudza. Książka jest długa i skupia się na relacjach między bohaterami - co mówią, co myślą, co jedzą, co piją i palą, a mimo to wcale nie odczuwałam pod koniec, abym ich tak naprawdę poznała. I co najgorsze - byli mi absolutnie obojętni. Nie obchodziło mnie, który z nich i kiedy umrze. Nie wiem, czy to wina tłumaczenia, czy też styl autorki to spowodował, ale główny bohater wydał mi się niemal przezroczysty, zupełnie nieokreślony, chociaż historia była przedstawiana w pierwszej osobie.
Historia naprawdę była tajemna, ale nie w taki sposób, w jaki chciała chyba ją widzieć autorka. Do tej pory nie rozumiem, na jakiej zasadzie i dlaczego powstał ten tajemny klub nauki greki - początkowo wydawało mi się, że tworzą go absolutni pasjonaci przedmiotu, jednak już po kilku rozdziałach widać było, że pasjonatami nie są (poza jedną osobą i nauczycielem), a sam przedmiot ich nuży i nudzi. Nie rozumiałam też zachwytu nad tym wspaniałym i ciągle wychwalanym profesorem - afekt głównego bohatera wobec niego nie miał według mnie raczej słabe podstawy.
Książka mnie zawiodła i to bardzo, gdyż historia nie była tajemna, a raczej nudna.

Bardzo długo podchodziłam do czytania tej książki. Tytuł zachęcający, recenzje na które trafiłam w prasie bardzo pozytywny, niektóre nawet rewelacyjne. Bałam się chyba zmierzyć z tak zachwalaną pozycją, chociaż od dawna miałam ją już w swojej kolekcji książek. W końcu udało się - przeczytałam, dosyć szybko. I doznałam ogromnego zawodu.
Nie jest to zła książka. Nie jest tez...