Ile wersji rzeczywistości istnieje? Czy ta sama opowieść może przyjmować odmienny kształt w ustach dwóch różnych osób? I gdzie leży prawda?
Takie pytania naszły mnie po przeczytaniu "Farmy" Toma Roba Smitha.

Tilde i Chris wyjeżdżają z Londynu, aby zamieszkać na farmie w Szwecji. Chcą tam założyć agroturystykę i dożyć spokojnej starości. W Anglii zostawiają dorosłego już syna, Daniela. Pewnego dnia Chris dzwoni do syna z informacją, że jego matka zachorowała. Chodzi o zaburzenia natury psychicznej- paranoję, omamy, halucynacje. W tym samym czasie matka informuje Daniela, że jest w Londynie. Uciekła ze Szwecji przed mężem i jego wspólnikami, którzy dopuścili się strasznych zbrodni. Młody mężczyzna staje przed trudną decyzją- któremu z rodziców uwierzyć?

Książka opiera się w dużym stopniu na dialogu matki z synem. Tilde ucieka do Londynu jedynie z torbą, w której skrywa dowody zbrodni, popełnionych w pobliżu jej szwedzkiej farmy. Kobieta siada wraz z synem i niczym czarodziej, wyciągający królika z kapelusza, wyjmuje kolejno różne przedmioty i na ich podstawie snuje swoją przerażającą opowieść. A oskarża w niej męża i innych mieszkańców szwedzkiej prowincji o pedofilię, molestowanie nieletnich. Kobieta jest spanikowana, ogląda się za siebie, boi się o własne życie.
Jednocześnie co jakiś czas do Daniela dzwoni jego ojciec, prosząc, by ten nie dawał wiary opowieściom matki, sugerując, iż kobieta zachorowała psychicznie, wpadła w paranoję, nie mówi prawdy.
Muszę przyznać, że lubię tego typu historie, gdzie nie tylko nie wiemy, kto zawinił, kto jest oprawcą, ale dodatkowo mamy do czynienia jakby z alternatywnymi rzeczywistościami (nie chodzi o fantasy:)). Raz sądzimy, że Tilde mówi prawdę, innym razem zawierzamy Chrisowi. Osobiście do samego finału nie wiedziałam, gdzie leży prawda.
To kolejny thriller, który nie opiera się tylko na suspensie, ale też porusza delikatne kwestie społeczne, psychologiczne. Chodzi między innymi o kwestie molestowania nieletnich. Nie chcę wymieniać wszystkich poruszanych tu problemów, aby nie nakierować tych, którzy książki jeszcze nie znają, na rozwiązanie zagadki. Dodam tylko, że poprzez poruszaną problematykę cała opowieść niesie ze sobą pewien smutek nad ludzkim losem, który krzywdzi, który kiereszuje osobowość.

Jeśli lubicie opowieści, balansujące na granicy prawdy i kłamstwa, opowieści, w których jedynie instynktownie zawierzyć możecie temu bohaterowi, który akurat ma głos, to zajrzyjcie na "Farmę".
Mnie ta książka w przysłowiowy fotel nie wgniotła, ale sporą część wymagań thrilleroluba spełniła.

"Połączyła ze sobą kropki, z których kilka, zgadzam się, było bardzo sugestywnych i niepokojących. Narysowane przez nią linie były jednak wyłącznie jej autorstwa. Starałem się zebrać to wszystko razem, szukając argumentu, który można by zdecydowanie podważyć, bądź też takiego, którego nie sposób było odrzucić jako przypuszczenia".

Ile wersji rzeczywistości istnieje? Czy ta sama opowieść może przyjmować odmienny kształt w ustach dwóch różnych osób? I gdzie leży prawda?
Takie pytania naszły mnie po przeczytaniu "Farmy" Toma Roba Smitha.

Tilde i Chris wyjeżdżają z Londynu, aby zamieszkać na farmie w Szwecji. Chcą tam założyć agroturystykę i dożyć spokojnej starości. W Anglii zostawiają dorosłego już...