Karrie White jest młodą kobietą, która zapragnęła krótkiego urlopu na wsi. Wraca w rodzinne strony na wieś do ciotki i kuzynki. W Czarnym Zaciszu – jak nazywają wioskę mieszkańcy – wiele się pozmieniało od kiedy dziewczyna wraz z matką wyjechała do Londynu. W międzyczasie jej ciotka, która została z córką w rodzinnym domu dziewczyny musiała sprzedać majątek za bezcen i wprowadzić się do obskurnej, małej chatki. Jako zielarka (lub może lepiej – znachorka) Renee klepie biedę i żyje z plonów ziemi, które podjadają jej leśne zwierzęta. Karrie od razu rzuca się w oczy pozornie niezrozumiały lęk mieszkańców przed wychodzeniem po zmroku i brak młodego pokolenia. Ciotka i kuzynka zdają się nie reagować na pytania Karrie, mimo jej uporu i wścibstwa. Dziewczyna odwiedza dawne miejsce zamieszkania, okolicę i coraz więcej spraw staje pod znakiem zapytania. Dziewczyna nic nie pamięta. Gdzieś utknęły jej wspomnienia. Ciągłe pytania budzi w niej zniszczony budynek sierocińca, w którym przed laty wybuchł pożar. Sama nie wie, co dokładnie pamięta i co ze wspomnień jest prawdą, a co wybrykiem wybujałej wyobraźni.

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/oblicze-karrie-white-karolina-mielczarek/

Karrie White jest młodą kobietą, która zapragnęła krótkiego urlopu na wsi. Wraca w rodzinne strony na wieś do ciotki i kuzynki. W Czarnym Zaciszu – jak nazywają wioskę mieszkańcy – wiele się pozmieniało od kiedy dziewczyna wraz z matką wyjechała do Londynu. W międzyczasie jej ciotka, która została z córką w rodzinnym domu dziewczyny musiała sprzedać majątek za bezcen i...