Jestem warszawianką. Wychowałam się na Śródmieściu a przez 10 lat mojego dorosłego życia mieszkałam na Pradze. Mój mąż zaś to żoliborzanin od pokoleń dzięki któremu zakochałam się w Bielanach, Marymoncie i Żoliborzu.
Czytając "Wilka" Marka Hłaski patrzyłam na opisywane miejsca z dzisiejszej perspektywy: Kępa Potocka, Lasek Bielański, istniejące do dziś ulice pojawiające się w powieści.
Myślę że książkę tę łatwiej będzie czytać osobom które znają Warszawę bo pełno w niej wędrówek po stolicy sprzed 100 lat.

Rysiek Lewandowski to chłopak z Marymontu, części Warszawy która w latach 20-tych ubiegłego wieku była biedną dzielnicą przemysłową gdzie głód i bezrobocie były chlebem powszednim jej mieszkańców. Marzy on o lepszym życiu, o wyrwaniu się z tego miejsca wszelkimi sposobami. Jedynym sposobem wydaje mu się złodziejski fach jednak szybko uzmysławia sobie że jest to sposób na chwilowe polepszenie bytu a on chciałby żyć piękniej a nie tylko napełnić żołądek i kupić sobie parę butów.
Chłopak, dzięki byłemu nauczycielowi, zaczyna się interesować ideą komunizmu. Strajki zwalnianych robotników i głoszone w trakcie hasła trafiają mu do serca i jest przekonany że walka mająca na celu zduszenie kapitalizmu jest jedyną drogą aby osiągnąć szczęście.

Przyznam że 2/3 książki pochłonęłam z wypiekami na twarzy. Chodziłam z Ryśkiem po Warszawie która już nie istnieje. Hłasko świetnie oddał klimat biedy, brudu i skrajnego ubóstwa dzielnicy robotniczej. Główny bohater jest bardzo prawdziwy w tej swojej młodzieńczej niezgodzie na otaczającą go beznadzieję. W głębi duszy to marzyciel który chce po prostu lepiej żyć.
Jednak końcówka książki, kiedy akcja toczy się głównie podczas strajku w Blaszance, bardzo mnie wymęczyła: płomienne mowy wychwalające komunizm, malowanie porteru Stalina, wybrzmiewający po raz któryś "Międzynarodówka"
Rozumiem jaki być cel takiego poprowadzenia akcji ale dla współczesnego czytelnika może być to lektura jednak zbyt nużąca.

"Wilk" to dla mnie książka o nieistniejącej już Warszawie i tak zapisze się w mojej pamięci. Natchnęła mnie również aby przyjrzeć się ponownie twórczości Marka Hłaski. To moje osobiste wyzwanie czytelnicze na 2016 rok.

Jestem warszawianką. Wychowałam się na Śródmieściu a przez 10 lat mojego dorosłego życia mieszkałam na Pradze. Mój mąż zaś to żoliborzanin od pokoleń dzięki któremu zakochałam się w Bielanach, Marymoncie i Żoliborzu.
Czytając "Wilka" Marka Hłaski patrzyłam na opisywane miejsca z dzisiejszej perspektywy: Kępa Potocka, Lasek Bielański, istniejące do dziś ulice pojawiające...