W swojej książce Egon Flaig podjął się przeanalizowania niektórych rytuałów politycznych istniejących w Republice Rzymskiej. Bardzo szczegółowo przebadał więc istniejące przekazy źródłowe i - w moim przynajmniej odczuciu - zaakcentował te fakty i procesy, o których nieraz wspomina się tylko marginalnie. Skupił się na rzadkich wydarzeniach, np. na odrzuceniu przez zgromadzenie wniosku urzędnika (źródła potwierdzają tylko jedno takie wydarzenie w okresie Republiki!), czy na nieraz niewidocznych, a ważnych przemianach, choćby na stopniowym rozbijaniu jedności arystokratycznej elity. Jednym słowem podkreślił to, o czym bardziej ogólne opracowania wspominają bardzo rzadko.

Flaig w swoich badaniach często powołuje się na dokonania innych uczonych, zwłaszcza francuskich antropologów i socjologów (Pierre Bourdieu, Paul Veyne). W istocie jest to praca z pogranicza historii, antropologii i socjologii i fakt ten zapewne zainteresuje miłośników interdyscyplinarnych badań nad antykiem. Dla mnie faktycznie bardzo wiele koncepcji Autora było zupełnie nowych, podobały mi się jego wnioski dotyczące natury relacji arystokracja-plebs oraz istoty rzymskiego zgromadzenia. Warto zwrócić uwagę na fakt, że Flaig przyjrzał się uważnie bardzo różnym politycznym rytuałom. Wymienię tylko dla przykładu: triumf, pompa funebris, igrzyska, czy ukazanie ran. Myślę, że "Zrytualizowana polityka" to praca bardzo wartościowa, dzięki której można nieco inaczej spojrzeć na Rzymian i ich państwo.

Tomasz Babnis

W swojej książce Egon Flaig podjął się przeanalizowania niektórych rytuałów politycznych istniejących w Republice Rzymskiej. Bardzo szczegółowo przebadał więc istniejące przekazy źródłowe i - w moim przynajmniej odczuciu - zaakcentował te fakty i procesy, o których nieraz wspomina się tylko marginalnie. Skupił się na rzadkich wydarzeniach, np. na odrzuceniu przez...