Druga opowieść o losach sióstr, Josephine i Iris. Podczas gdy w pierwszej części to Josephine uwalniała się od dominacji siostry, rozpoczęła nowy etap po rozstaniu z mężem, tutaj mamy głównie losy Iris i jej wewnętrzną przemianę, wyzwalanie się z bolesnej przeszłości. Oczywiście ich losy przeplatają się z losami córek Josephine, Hortense i Zoe, które przeżywają liczne rozterki uczuciowo-zawodowe. Często cofamy się w przeszłość i poznajemy motywy działań matki Iris i Josephine, Henriette, która pozwoliła by jej życie zostało sparaliżowane przez chęć zemsty na niewiernym mężu. Choć Josephine chce zbliżyć się do Luki, ten raz ją przyciąga, raz odpycha. Jednocześnie jej sekretny romans ze szwagrem nabiera rumieńców. Podobała mi się mnogość wątków i postaci, pogłębiony portret psychologiczny Iris, pewnego rodzaju "zmartwychwstanie" Antoine'a. W drugim tomie czas jest na rozrachunki z przeszłością, walkę Iris o miłość męża, oswajanie samotności przez Josephine- dzięki zabłąkanemu psu wypada to nie najgorzej, pierwszą miłość Zoe, prawdziwą przyjaźń damsko-męską. Pisarce wyszła całkiem epicka opowieść o dających się lubić bohaterach, ich skomplikowanym życiu wewnętrznym i dojrzewaniu do nowych wyzwań.

Ulubiony cytat: " Kobieta wie, kiedy nie jest już obiektem pożądania, bo staje się przezroczysta".

Druga opowieść o losach sióstr, Josephine i Iris. Podczas gdy w pierwszej części to Josephine uwalniała się od dominacji siostry, rozpoczęła nowy etap po rozstaniu z mężem, tutaj mamy głównie losy Iris i jej wewnętrzną przemianę, wyzwalanie się z bolesnej przeszłości. Oczywiście ich losy przeplatają się z losami córek Josephine, Hortense i Zoe, które przeżywają liczne...