Swarthout wskrzesza jeden z moich ulubionych gatunków literackich i to jeszcze z dzieciństwa. Pierwszy western pt. Dolina Gniewnego potoku przeczytałam w wieku 13 lat, więc nie mogłam ominąć i tej książki. Do tego tematykę Dzikiego Zachodu wskrzesił w doskonałym choć nietypowym i pełnym empatii (zwłaszcza dla kobiet) stylu. Samą książkę podobno pisał aż 8 lat. Ten niezwykły pietyzm, to doszlifowanie czuje się na każdej ze stron, niemal w każdym akapicie. Po raz pierwszy też w tego typu powieści słaba płeć okazuje się tą silniejszą, a ta pozornie silna, nie umiejącą sobie radzić z niczym więcej jak broń czy orka.
.
To niezwykła historia, opowieść z rzędu tych niemożliwych. Trzymająca w napięciu, miejscami bardzo dramatyczna, z niesamowitym klimatem ameryki tamtych czasów. Książka przejmująca aż do bólu, mówiąca w zasadzie o zwykłych ludziach, osadnikach szukających swojego „kawałka raju”, i o cenie jaką za to przyszło im płacić zwłaszcza kobietom i dzieciom.
I choć Eskorta zaskakuje w pewnym momencie dramatycznie zwrotem akcji (niekoniecznie po myśli czytającego), to po skończeniu jej doszłam do wniosku, że inaczej nie mogło być i wszystkie elementy są na swoim miejscu, czy nam się to podoba, czy nie.

Swarthout wskrzesza jeden z moich ulubionych gatunków literackich i to jeszcze z dzieciństwa. Pierwszy western pt. Dolina Gniewnego potoku przeczytałam w wieku 13 lat, więc nie mogłam ominąć i tej książki. Do tego tematykę Dzikiego Zachodu wskrzesił w doskonałym choć nietypowym i pełnym empatii (zwłaszcza dla kobiet) stylu. Samą książkę podobno pisał aż 8 lat. Ten...