Kogo można spotkać w lesie? Jak zachowywać się, by nie spłoszyć zwierząt? Basia jeszcze tego nie wie, ale ta wyprawa i nocleg w leśniczówce to znakomita przygoda i szansa na to, by poznać sekrety lasu. Nasi bohaterowie od młodego leśniczego dowiedzą się między innymi tego, gdzie szukać maślaków, jak wygląda szkółka leśna z młodymi sosenkami i z ambony będą wypatrywać saren wracających z nocnego żerowania. Czy Basia zdoła wyjść na drewnianą platformę? Jak będzie wspominać tę wyprawę? Czy znajdzie grzyby? Jakie zwierzęta uda jej się zobaczyć? Warto sięgnąć po tę książkę, zainspirować się i razem z rodziną wybrać się do lasu, by wspólnie obserwować piękny świat przyrody.

Kogo można spotkać w lesie? Jak zachowywać się, by nie spłoszyć zwierząt? Basia jeszcze tego nie wie, ale ta wyprawa i nocleg w leśniczówce to znakomita przygoda i szansa na to, by poznać sekrety lasu. Nasi bohaterowie od młodego leśniczego dowiedzą się między innymi tego, gdzie szukać maślaków, jak wygląda szkółka leśna z młodymi sosenkami i z ambony będą wypatrywać saren...

Moja córka uwielbia Basię. Ja też bardzo lubię jej o niej czytać . Ale ta konkretna książka jest wg mnie jedną z gorszych w tej serii. Przedszkolak, który nie wie jak wygląda dzięcioł, ścinanie grzybów, dziecko noszone w chuście przodem do świata(nie ma o tym słowa, ale obrazek...) to dla mnie za dużo wpadek jak na taki krótki tekst. Czytam edytując, bo nie chcę sprzedawać bredni. Książka robi takie wrażenie jakby autorka nie była z dzieckiem w lesie. Mam na mysli narrację i teksty rodziców głownej bohaterki. Sztuczne to bardzo.

Moja córka uwielbia Basię. Ja też bardzo lubię jej o niej czytać . Ale ta konkretna książka jest wg mnie jedną z gorszych w tej serii. Przedszkolak, który nie wie jak wygląda dzięcioł, ścinanie grzybów, dziecko noszone w chuście przodem do świata(nie ma o tym słowa, ale obrazek...) to dla mnie za dużo wpadek jak na taki krótki tekst. Czytam edytując, bo nie chcę sprzedawać...

Jedna z naszych mniej ulubionych ksiazek o Basi

Jedna z naszych mniej ulubionych ksiazek o Basi

Przygody Basi uwielbiamy odkąd ją tylko poznaliśmy – żadnej innej książeczki z tak dużą ilością tekstu Bobasa nie słucha tak wytrwale jak właśnie Basi. I może jej słuchać do znudzenia. Choć niektóre z poruszanych przez autorkę tematów są jeszcze zbyt trudne dla niespełna dwuletniej Majki, „Wyprawa do lasu” jest jedną z tych części, które przyjęły się u nas bardzo dobrze.

Tym razem zwariowana rodzinka wybiera się na weekend do lasu. I nie jest to bynajmniej zwykły spacer, jakie my dzielnie uskuteczniamy z wózkiem i placem zabaw w roli głównej, a poważna, doskonale zaplanowana wyprawa. Ze szukaniem grzybów, śledzeniem zwierzęcych tropów i noclegiem w leśniczówce. I choć nie wszystko idzie gładko, jak po maśle (maślaku?),tak jak zaplanował to sobie tata Basi, wrażeń nie brakuje. Przesympatyczne przegadujące się rodzeństwo potrafi nieźle rozbawić i małego i dużego czytelnika, a ich małe-wielkie przygody za każdym razem inspirują do cieszenia się magią codzienności i rodzinnego spędzania czasu (raczkujący po lesie Franek chrupiący kawałki kory jest moim faworytem).

Dowcipna, ciepła i pomysłowa lektura z jak zawsze fantastycznymi ilustracjami Marianny Oklejak. A że książeczka została wydana we współpracy z Lasami Państwowymi, zawiera też odpowiednią dla dzieci w tym wieku dawkę wiedzy o lesie i jego mieszkańcach. Wędruje z nami na jesienne spacery, kto wie, może za kilka lat wybierzemy się wspólnie na grzyby?

Przygody Basi uwielbiamy odkąd ją tylko poznaliśmy – żadnej innej książeczki z tak dużą ilością tekstu Bobasa nie słucha tak wytrwale jak właśnie Basi. I może jej słuchać do znudzenia. Choć niektóre z poruszanych przez autorkę tematów są jeszcze zbyt trudne dla niespełna dwuletniej Majki, „Wyprawa do lasu” jest jedną z tych części, które przyjęły się u nas bardzo...

"Jeśli chcesz obserwować przyrodę, musisz zachować ciszę".

Kolejna, sympatyczna porcja przygód Basi.

"Jeśli chcesz obserwować przyrodę, musisz zachować ciszę".

Kolejna, sympatyczna porcja przygód Basi.

W piątek po pracy tata wpada na pomysł weekendowej wyprawy do lasu na grzyby. Dyskusji i poznawania przyrody przy tym sporo. Początkowo nudne i męczące odkrywanie fauny i flory zmienia się w prawdziwą przygodę obcowania z płochliwymi sarnami, ale tylko z ambony.
„Basia i wyprawa do lasu” to kolejna książeczka z serii opowieści o uroczej dziewczynce, mającej młodszego i starszego brata. Pierwszy dopiero raczkuje i w lesie podgryza korę, a drugi – jak na ucznia szkoły podstawowej przystało – popisuje się przed młodszą siostrą, bo wiadomo, że jest starszy i wie już dużo więcej, dlatego na wyprawę do lasu zapragnie wziąć największy nóż, by ciąć nim drzewa i produkować papier. Okazuje się, że to jednak nie tego typu wyprawa, ale zwykłe grzybobranie, którego przygotowanie jest dla taty tak absorbujące, że zasypia.
Bardzo lubimy opowieści o Basi. Zofia Stanecka obdarza dzieci przygodami rodziny takiej jak każda inna. Do tego całości uroku dodają ilustracje wzorowane na tych dziecięcych, ale zdecydowanie staranniejsze. Dla małego czytelnika ważniejsza jest tu treść, która powinna być wielu maluchom bliska. Ponad to dowiadują się z nich jak należy się zachować, dlaczego robienie tego, co wszyscy nie jest wcale konieczne, by być inteligentnym. Autorka pokazuje swoim czytelnikom alternatywny świat, w którym mama i tata dzielą się obowiązkami. Polecam wszystkim przedszkolakom.

W piątek po pracy tata wpada na pomysł weekendowej wyprawy do lasu na grzyby. Dyskusji i poznawania przyrody przy tym sporo. Początkowo nudne i męczące odkrywanie fauny i flory zmienia się w prawdziwą przygodę obcowania z płochliwymi sarnami, ale tylko z ambony.
„Basia i wyprawa do lasu” to kolejna książeczka z serii opowieści o uroczej dziewczynce, mającej młodszego i...

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2015/12/basia-i-pieniadze-basia-i-wyprawa-do.html

Istnieją książki, które dają wiele przyjemności, ale czytelnik nie ma potrzeby sięgania po nie ponownie, czy poznawania innych przygód głównego bohatera. Są również lektury na tyle intrygujące, że człowiek bez zastanowienia sięga po kolejne części, wiedząc, że czas przeznaczony na czytanie nie będzie stracony...

W "Basi i wyprawie do lasu" cała rodzina wybiera się na grzybobranie, jednak ze względu na nieurodzaj skupiają swoją uwagę głównie na tropieniu śladów zwierząt, co okazuje się niezwykle interesującym i bardzo pouczającym zajęciem.

Do tej pory miałam okazję poznać perypetie Basi w zbiorach opowiadaniach, które czytało się błyskawicznie i z największą przyjemnością. Tym razem udało mi się spotkać tytułową bohaterkę w pojedynczych opowiadaniach, co okazało się równie dobrą zabawą. Osobne opowieści o Basi są idealne dla maluszków - ze względu na krótszą formę, twardą oprawę oraz duży format książki, idealnie dopasowujący się do niewielkich dziecięcych dłoni. Poza tym, zaopatrzenie się w pojedyncze egzemplarze pozwala na przekonanie się, czy warto zainwestować w całe zbiory przygód Basi - podejrzewam, że jednak jest to jedynie kwestia czasu, ponieważ przekonuję, że zdecydowanie warto!

Książki o Basi mają wielu zwolenników, ponieważ przedstawiają one zwyczajne rodzinne życie, które nie zawsze jest usłane różami, a dość często obarczone pewnymi problemami czy wątpliwościami, jakim należy stawić czoła. Nikt tutaj nie jest idealny, ale każdy jest wyjątkowy. Pomimo wszelkich przeciwności losu czy sprzeczek, jakie zdarzają się w każdej rodzinie, wszyscy darzą się miłością, wiedząc, że mogą liczyć na wsparcie najbliższych.

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2015/12/basia-i-pieniadze-basia-i-wyprawa-do.html

Istnieją książki, które dają wiele przyjemności, ale czytelnik nie ma potrzeby sięgania po nie ponownie, czy poznawania innych przygód głównego bohatera. Są również lektury na tyle intrygujące, że człowiek bez zastanowienia sięga po kolejne części, wiedząc, że czas przeznaczony na czytanie nie...

Sympatyczna i tym bardziej mi bliska, bo wyprawy do Kampinosu uskuteczniamy kilka razy w miesiącu.
Książeczka w fajny sposób pokazuje że warto czasem trochę się namęczyć by przeżyć coś niezwykłego (oglądanie sarniego stadka o świcie)
Mój środkowy dostał na urodziny i już była czytana z 5 razy...więc polecamy

Sympatyczna i tym bardziej mi bliska, bo wyprawy do Kampinosu uskuteczniamy kilka razy w miesiącu.
Książeczka w fajny sposób pokazuje że warto czasem trochę się namęczyć by przeżyć coś niezwykłego (oglądanie sarniego stadka o świcie)
Mój środkowy dostał na urodziny i już była czytana z 5 razy...więc polecamy

Tym razem rodzina Basi wybiera się na wycieczkę do lasu. Główną atrakcją wyprawy ma być zbieranie grzybów, ale jak to w życiu bywa nie wszystko idzie jak z płatka. Grzyby gdzieś się pochowały. Natomiast usłyszeć oraz zobaczyć można różne zwierzęta i ptaki zamieszkujące las. Nie lada atrakcją jest nocleg w prawdziwej leśniczówce oraz poznanie leśniczego. Wyprawa do lasu była bardzo udana i pełna przygód.

Jak każda książeczka Zofii Staneckiej o przygodach Basi napisana jest z humorem i opowiada o codzienności. Przedstawia typową rodzinę, która nie jest idealna i ma swoje lepsze i gorsze momenty. Całość napisana jest prostym językiem i dzieci nie mają problemu ze zrozumieniem. Myślę, że najmłodszym łatwiej jest zrozumieć i odnieść się do sytuacji, która jest realna. Bajka ma nie tylko walory czysto rozrywkowe, ale posiada również czytelny i wyraźny morał. Autorka umiejętnie wplotła szereg zasad, jak należy zachowywać się w lesie. Co robić, a czego unikać.

Twarda okładka, czytelna czcionka, kolorowe i oryginalne ilustracje czynią książkę bardzo atrakcyjną nie tylko dla dzieci.

Warto podkreślić, że w wydaniu książeczki poświęconej wyprawie do lasu udział miało Centrum Informacyjne Lasów Państwowych.

Tym razem rodzina Basi wybiera się na wycieczkę do lasu. Główną atrakcją wyprawy ma być zbieranie grzybów, ale jak to w życiu bywa nie wszystko idzie jak z płatka. Grzyby gdzieś się pochowały. Natomiast usłyszeć oraz zobaczyć można różne zwierzęta i ptaki zamieszkujące las. Nie lada atrakcją jest nocleg w prawdziwej leśniczówce oraz poznanie leśniczego. Wyprawa do lasu...

Wszystko ładnie, córce się podobało, szkoda tylko, cieszę się, że autorki promują noszenie w chuście, szkoda tylko, że w fatalnej pozycji.

Wszystko ładnie, córce się podobało, szkoda tylko, cieszę się, że autorki promują noszenie w chuście, szkoda tylko, że w fatalnej pozycji.