Dawno mnie tak żadna książka nie wzruszyła.Głównym bohaterem jak i narratorem jest Amir syn afgańskiego biznesmena z Kabulu ,który wychowuje się z Hassanem synem służącego. Amir wychowywany przez ojca twardą ręką,pragnie by był z niego dumny i przez niego kochany.To doprowadza do podłości,którą ofiarą staje się Hassan.Wybuch wojny doprowadza do ostatecznej rozłąki towarzyszy zabaw. Amir ucieka do Ameryki z ojcem.A Hassan zostaje w kraju. Nasz główny bohater już jako dorosły odnosi literacki sukces i spotyka swoją przyszłą żonę.Ale cieniem na życie Amira kładą się bolesne błędy popełnione w młodości i niedające spokoju wyrzuty sumienia. Sam Amir zadaje sobie pytanie czy kiedyś będzie miał szansę odkupienia swoich win.Autor powieści w sposób mistrzowski opisuje przeżycia wewnętrzne bohaterów gdzie czytelnik nie przechodzi obok nich obojętnie.Autor również gra na uczuciach czytelnika pokazując w sposób dobitny paletę uczuć zawartych w książce takich jak miłość,przyjaźń,radość,smutek i żal.Na oklaski również zasługują opisy pożogi wojennej opisane w Afganistanie na przestrzeni kilkunastu lat.Autor w sposób autentyczny ukazuje grozę wojny.Jest to powieść wielka a zarazem kameralna.Czasami sobie zadajemy sobie pytanie czy warto kochać choć to czasami boli.Ale świat bez miłości to świat pusty,szary i bezbarwny. Słodko-gorzki finał powieści skłania do refleksji i przemyśleń o tym jaką rolę gramy w otaczającym nas świecie.Tylko od nas zależy jaką.

Dawno mnie tak żadna książka nie wzruszyła.Głównym bohaterem jak i narratorem jest Amir syn afgańskiego biznesmena z Kabulu ,który wychowuje się z Hassanem synem służącego. Amir wychowywany przez ojca twardą ręką,pragnie by był z niego dumny i przez niego kochany.To doprowadza do podłości,którą ofiarą staje się Hassan.Wybuch wojny doprowadza do ostatecznej rozłąki...