"Szkoła latania" opowiada historię Kaśki Laski - inteligentnej i wrażliwej osiemnastolatki, zmagającej się z nadwagą, apodyktyczną rodziną, szykanami rówieśników i nienawiścią do własnego ciała. Pewnego dnia w jej życiu następuje przełom - decyduje, że musi schudnąć. Po paru nieprzyjemnych przeżyciach z lekarzami trafia na sympatyczną Penelopę - specjalistkę od odchudzania, i rozpoczyna terapię, na której nie tylko uczy się nowego stylu życia, ale i poznaje tajemniczego Maksa.
_
Uwaga, dalsza część zawiera spoilery!
_
Powieść napisana jest bardzo lekkim i przyjemnym stylem, przez co czyta się ją bardzo szybko. Wiele razy wywołała u mnie uśmiech, czy nawet głośny śmiech. Główna bohaterka jest sympatyczna, silna i zmotywowana, świetnie czyta się o jej przemianie, przede wszystkim wewnętrznej. Niestety pod koniec książki straszliwie mnie irytowała. Bardzo nie lubię takich sytuacji w książkach, kiedy zwykła rozmowa mogłaby rozwiązać problem, ale bohaterowie bronią się przed nią rękami i nogami. I chociaż rozumiem strach przed rezultatem takiej rozmowy, to dla mnie jednak lepiej byłoby dowiedzieć się konkretnie na czym stoję. Dziwię się też zachowaniu Kaśki na ostatnich stronach - przekonała się już, że lepiej porozmawiać niż pochopnie wyciągać wnioski, a jednak zamiast spytać Maksa, znowu pozwala, żeby zapanowały nad nią negatywne emocje. Ciekawa jestem, jak historia potoczy się dalej.
Co mi się bardzo podobało, to że nie jest to jedna z tych historii, kiedy bohaterka dopiero po schudnięciu odnajduje miłość - bardzo pozytywne i budujące było to, że Maks zakochał się w Kaśce na samym początku jej terapii, a nie dopiero -25 kg później. Co do Maksa, jest jednym z tych bohaterów książkowych, których można by określić: "zbyt idealny, żeby mógł być prawdziwy" ;) Chociaż tak naprawdę idealny nie jest, to jednak ujmuje swoją szczerością, uczuciowością i intelektem.

Moją ulubioną postacią jest chyba Zocha - przyjaciółka głównej bohaterki, głos rozsądku we wszystkich jej perypetiach. Chwilami miałam ochotę Zochę uściskać, za to, że mówiła Kaśce dokładnie to, co sama myślałam. Taka przyjaciółka to skarb :)
Bardzo podobały mi się też zapisy korespondencji mailowej i smsowej Kasi i Maksa - zawsze lubiłam powieści oparte na listach, więc była to pozytywna niespodzianka.

Polecam "Szkołę latania" młodszym i starszym, chudszym i grubszym, a szczególnie tym, którzy zmagają się z kompleksami i odrzuceniem. Warto przekonać się, że szczęście nie zależy od tego, jacy jesteśmy na zewnątrz, ale przede wszystkim od tego, kim jesteśmy w środku.

"Szkoła latania" opowiada historię Kaśki Laski - inteligentnej i wrażliwej osiemnastolatki, zmagającej się z nadwagą, apodyktyczną rodziną, szykanami rówieśników i nienawiścią do własnego ciała. Pewnego dnia w jej życiu następuje przełom - decyduje, że musi schudnąć. Po paru nieprzyjemnych przeżyciach z lekarzami trafia na sympatyczną Penelopę - specjalistkę od odchudzania,...