,,JEŚLI SŁYSZYSZ TĘ WIADOMOŚĆ, TO ZNACZY, ŻE ZOSTAŁAŚ ZAPROSZONA DO UCZESTNICTWA W PIEKIELNYM WYŚCIGU."

Pierwszy tom cyklu Victorii Scott Ogień i woda przyciągnął mnie niezłymi recenzjami na blogosferze, ale również okładką rzucającą się oczy i fabułą. W szaleństwie zakupowym pod koniec roku zdecydowałam się na zakup tej książki z nadzieją, że otrzymam niesamowicie wciągającą powieść, która mnie zaskoczy (mimo, że należy do YA).
Książka wpasowała się w pozycję do szybkiego przeczytania, niestety tylko raz. Ogień i woda dostarczyło mi po prostu rozrywki, nie powodując zagłębiania się jakąś drugą warstwę metaforyczną. Nie zrozumcie mnie źle – ta książka nie jest kiepska. Jest całkiem ok. Tylko tyle, albo aż tyle. Zależy od tego czego oczekujecie od tego typu literatury.

Historia jest prosta – głównym wątkiem, na którym oparta jest fabuła jest choroba starszego brata Telli Holloway. Cody zapadła na niezbadaną chorobę, która spowodowała drastyczne zmiany w życiu całej rodziny. Dziewczyna musi się pożegnać z przyjaciółmi, domem oraz dawnym życiem w dużym mieście i zadomowić się na wsi, gdzie do najbliższej cywilizacji jest kilka kilometrów. Tella zdaje sobie sprawę, że to wszystko jest dla dobra brata, jednak odcięcie od rozrywek mocno jej doskwiera.
Nieoczekiwanie bohaterka dostaje prezent, który na kilka miesięcy zmieni jej życie. Od teraz Tella nie będzie narzekać na nudę.

W pudełku znajduje się urządzenie, z którego jakiś głos zaprasza ją do Piekielnego Wyścigu. Tella mogła odebrać to za żart, gdyby nie nagroda za wygraną – lek dla brata. Decyzje podejmuje prawie natychmiast, nie zważając na skąpe informacje gdzie i z czym przyjdzie jej się zmierzyć. Cena życia Cody’ego jest dla niej najważniejsza.

"PRZYJECHAŁAM TUTAJ RATOWAĆ SWOJEGO BRATA.
ALE ILE OSÓB TU ZGINĘŁO, CHCĄC KOGOŚ URATOWAĆ?"

Dzięki podążaniu za wskazówkami główna bohaterka wpada w ciąg wydarzeń, które prowadzą ją na arenę Piekielnego Wyścigu. Wyprawa zaczyna się od przemierzania puszczy w towarzystwie swojej Pandory – zmutowanego genetycznie zwierzęcia o specjalnych zdolnościach, które mogą jej pomóc przeżyć. Nie obyło by się również bez jakiegoś zdolnego, zwinnego i tajemniczego (a jakże!) ciacha – w tym przypadku Guy’a.

Książka nie pachnie nowością, co nie? Mamy nastolatkę – zbuntowaną i ładną. Mamy przystojniaka o trochę mrocznej naturze. Po drodze spotykamy innych bohaterów, w tym i tych złych (bez żadnej ludzkiej cechy). W miarę rozwinięcia fabuły czytelnik zaczyna poznawać szczegóły związane z organizacją Wyścigu, który kojarzy mi się z Igrzyskami Śmierci (ktoś tam u góry wszystkim steruje, a tu giną ludzie). Tutaj chociaż walka ma konkretny cel – lek dla chorej osoby.

Ciekawym pomysłem było wprowadzenie zwierząt – pandor. Cieszyłam się razem z uczestnikami z odkrywania umiejętności każdej z nich, a w jednym przypadku autorka tak mocno mnie zaskoczyła, że byłam pewna podziwu dla pomysłu.

Pierwsze strony nie wzbudziły mojej uwagi, dopiero z czasem przy kolejnym etapie Wyścigu mocno wciągnęłam się w akcję. Bohaterowie zaczynali nabierać osobowości i nie byli mdli. Wątek miłosny Telli z Guy’em był nieco zbyt schematyczny, ale na szczęście nie było go, aż tak dużo, żeby przyćmić główny temat książki.
,,JEŚLI WŁOSY POSKRĘCAJĄ MI SIĘ JESZCZE BARDZIEJ, ZETNĘ SIĘ NA ŁYSO. ALBO JE PODPALĘ. CO BĘDZIE ŁATWIEJSZE."

Tella jest dziewczyną, którą da się lubić. Brak jej infantylności i bezmyślności, co mocno podnosi wartość książki. Dziewczyna jest zrównoważona, pozostaje wierna swoim ideałom i w miarę podróży odrywa w sobie siłę do walki. Potrafi rzucić fajnym humorem.
Guy natomiast jest już bardziej przewidywalny. Twardy i męski z pięknym sercem. Trochę tajemniczy, ale i bardzo mądry. Kiedy się zakochał w Telli, miałam wrażenie, że zapomniał po co bierze udział w Wyścigu i skupił swoją uwagę na ochronie Telli. To, według mnie, było niepotrzebne. Szkoda, ale liczę, że chłopak jeszcze pokaże na co go stać w następnych tomach serii.
Titus – antagonista w pełnej krasie. Okrutny, bezczelny, pewny siebie. Ale dzięki niemu przygody bohaterów nabierały rozpędu.
Kolejni bohaterowie są lekko zarysowani, choć jak wspomniałam wcześniej, Scott potrafiła mnie zaskoczyć pomysłami na pobocznych uczestników Wyścigu. Brakowało mi na początku więcej opisu rodziny Telii – rodziców i brata, ale być może dowiemy się tego wszystkiego w kolejnych częściach serii.

Wykonanie książki robi wrażenie. Oprócz okładki, która zgrabnie łączy dwa żywioły ogień i wodę, w środku znajdziemy naprawdę przemyślane wnętrze. Powieść składa się z trzech części: Propozycja, Deszcz i Słońce, które symbolizują kolejne etapy wyprawy Telii. Rozdziały są również zaznaczone cieniowaną stroną i dość krótkie, co wpływa na szybkie czytanie. Całość jest przemyślana i działa na wyobraźnię.

Styl Victorii Scott jest lekki i prosty. Powoduje to natychmiastowe wejście w życie bohaterów i błyskawiczne skończenie ponad 350-stronnicowej książki. Pisarka dała radę dokładnie przedstawić przebieg wydarzeń, tak aby czytelnik się nie pogubił, a jednocześnie nie znudził szczegółami.

Umilacz czasu – zdecydowanie tak! Ogień i woda dostarczają przyjemną i odprężającą historię, przez którą przechodzi się błyskawicznie, czasem uśmiechając się pod nosem z dobrego żartu głównej bohaterki. Ale myślę, że autorka jeszcze mnie będzie potrafiła zaskoczyć, dlatego z przyjemnością otworzę kolejną część tej serii.

"DECYDUJ! CZAS UCIEKA..."

,,JEŚLI SŁYSZYSZ TĘ WIADOMOŚĆ, TO ZNACZY, ŻE ZOSTAŁAŚ ZAPROSZONA DO UCZESTNICTWA W PIEKIELNYM WYŚCIGU."

Pierwszy tom cyklu Victorii Scott Ogień i woda przyciągnął mnie niezłymi recenzjami na blogosferze, ale również okładką rzucającą się oczy i fabułą. W szaleństwie zakupowym pod koniec roku zdecydowałam się na zakup tej książki z nadzieją, że otrzymam niesamowicie...