Liczyłam na coś trochę innego i z początku, byłam lekko zawiedziona, że nie ma jednej konkretnej zbrodni( wątku) a są opowiadania. Jednak im dalej czytałam tym czułam mniejszy zawód. Książkę czyta się naprawdę szybko i przyjemnie. Co prawda, chciało by się niektóre z tych opowiadań rozwinąć i bardziej pomyśleć nad rozwikłaniem zagadki, ale lektura jest przyjemna. Jak na mój debiut ( mam za sobą może z 3 kryminały) to książką jest w sam raz. Pierwsze opowiadanie wprowadza w klimat, kryminału i zachęca do czytania, ale jest proste i nie zaskakuje. O wiele bardziej podobały mi się: „Piosenka za sześć pensów”, „Metamorfoza Edwarda Robinsona” , „Wypadek” , „Szmaragd radży” i „Łabędzi śpiew”. Niektóre z tych opowiadań cechuje czarny humor i ironia losu. Bywają zaskakujące i pobudzają myśli, żeby rozwiązać zagadkę i wyprzedzić fakty. Znajdziemy zbrodnię i motyw. Dawka adrenaliny i ryzyko. Coś co zachęca i fascynuje. Natomiast James Bond – „Szmaragd radży” – wywołał na mojej twarzy uśmiech. Jest niezwykle ciekawą osobistością, zupełne przeciwieństwo słynnego Bonda z filmów akcji. Brakowało mi tutaj detektywa z prawdziwego zdarzenia, który rozwiązuje zagadkę. Opowiadania są krótkie i czasami za szybko przychodzi rozwiązania. Niewątpliwie jednak Agata Christie ma talent do tworzenia niezwykłych wątków. Postacie też są niczego sobie, jednak nie da się zagłębić w ich osobowość tak jakbym tego chciała.

http://www.zapiski-okularnicy.pl/2014/06/agatha-christie-tajemnica-lorda.html

Liczyłam na coś trochę innego i z początku, byłam lekko zawiedziona, że nie ma jednej konkretnej zbrodni( wątku) a są opowiadania. Jednak im dalej czytałam tym czułam mniejszy zawód. Książkę czyta się naprawdę szybko i przyjemnie. Co prawda, chciało by się niektóre z tych opowiadań rozwinąć i bardziej pomyśleć nad rozwikłaniem zagadki, ale lektura jest przyjemna. Jak na...