Kilka ostatnich książek, które udało mi się przeczytać było naprawdę dobrych, ale jednocześnie pełnych mądrości i skłaniających do przemyśleń. Mój mózg potrzebował typowej lekkiej książki - i dlatego właśnie zdecydowałam się na sięgnięcie po przyjemny akademicki romans jakim jest Lato kolory wiśni.

Szczerze powiedziawszy, za dużo się w tej książce nie dzieje. Jasne, jest jakiś jeden czy dwa zwroty akcji, ale całość jest dosyć przewidywalna. Zamiast na akcji autorka skupia się na przeżyciach wewnętrznych Emely i jej uczuciach względem Elayas'a, a także tajemniczego nadawcy mailów, który urzeka dziewczynę swoją inteligencją i romantyzmem. I chociaż zazwyczaj powolna akcja jest mankamentem powieści, tutaj idzie na plus.

Co do bohaterów, to nie mamy ich tu zbyt wielu - jest oczywiście główna bohaterka Emely, która cechuje się rozbrajającym sarkazmem. Tak naprawdę to ona nadaje sens całej książce - bez niej wszystko byłoby nijakie. Nieraz śmiałam się na głos z jej planów zemsty/pobicia/morderstwa. Jednak czasami naprawdę irytowała mnie swoimi (zgadnijcie czym) irracjonalnymi decyzjami. Co do drugiego głównego bohatera, czyli Elayas'a, mam mieszane uczucia. Z początku bardzo mi działał na nerwy i zniechęcił do siebie arogancją, ale z czasem udało mu się zaskarbić moją sympatię.

Mimo całkiem sporej objętości, to lektura na jeden (bardzo długi) wieczór. Czyta się ją z prędkością światła wchłaniając całą jej treść, a dzieje się tak za sprawą lekkiego i prostego języka, jakim posługuje się autorka. Nie wymaga on od nas zbyt dużej uwagi czy skupienia - to dobra lektura na odstresowanie.

Możecie sobie pomyśleć, że to trochę naciągany i stereotypowy romans i w sumie się z tym zgodzę, ale myślę, że każdy z nas potrzebuje czasem takiego leciutkiego odmóżdżacza i czegoś niezobowiązującego i takie właśnie jest Lato koloru wiśni. Więc jeśli macie ochotę na coś w tym stylu, to naprawdę zachęcam, bo miło spędziłam czas przy jej lekturze.

Kilka ostatnich książek, które udało mi się przeczytać było naprawdę dobrych, ale jednocześnie pełnych mądrości i skłaniających do przemyśleń. Mój mózg potrzebował typowej lekkiej książki - i dlatego właśnie zdecydowałam się na sięgnięcie po przyjemny akademicki romans jakim jest Lato kolory wiśni.

Szczerze powiedziawszy, za dużo się w tej książce nie dzieje. Jasne, jest...