Pytanie za sto punktów: kto podkłada Muminkom do pieca przez całą zimę?!?!?!?!?!?!?
Mądra, krzepiąca opowieść o tęsknocie.

Pytanie za sto punktów: kto podkłada Muminkom do pieca przez całą zimę?!?!?!?!?!?!?
Mądra, krzepiąca opowieść o tęsknocie.

Znacie Muminki? A Wasze dzieci? Jeśli nie, to ta seria, inspirowana twórczością Tove Jansson idealnie nadaje się do rozpoczęcia tej niezwykłej przygody, a kto wie, być może będzie też początkiem pięknej przyjaźni literackiej z tymi sympatycznymi trollami. Bogato ilustrowane perypetie Muminków spodobają się także, tym czytelnikom, którzy cenią sobie wartościowy przekaz, ilość tekstu w sam raz na krótkie #niemaspaniabezczytania oraz piękne, kolorowe pobudzające wyobraźnię obrazki.

Muminek i pierwszy śnieg - w Dolinie Muminków czuć w powietrzu nadchodzącą zimę. Muminek nie jest z tego powodu szczęśliwy, bo chociaż sam przesypia zimowe zawieruchy, to nadejście zimy wiąże się z odejściem Włóczykija, który jak co roku o tej porze, wyrusza na południe. Nasz bohater smuci się z tego powodu i zaczyna tęsknić za przyjacielem, zastanawia się także, czy i Włóczykij o Nim nie zapomni i czy również będzie chociaż troszkę tęsknił. Okazuje się, że Włóczykij zostawił Muminkowi pewną niespodziankę, a jaką? Tego dowiecie się z tej książki.
Ta historia opowiada o rozstaniach, które są częścią naszego życia i są tak naturalne jak pory roku, o tęsknocie za przyjacielem i o tym, że bliskich, mimo, że czasem są daleko nosimy w swoim sercu.

Książki z tej serii mają broszurową oprawę, pisany dużą czcionką tekst oraz mnóstwo ilustracji, myślę, że mogą spodobać się i dużym i małym.

Znacie Muminki? A Wasze dzieci? Jeśli nie, to ta seria, inspirowana twórczością Tove Jansson idealnie nadaje się do rozpoczęcia tej niezwykłej przygody, a kto wie, być może będzie też początkiem pięknej przyjaźni literackiej z tymi sympatycznymi trollami. Bogato ilustrowane perypetie Muminków spodobają się także, tym czytelnikom, którzy cenią sobie wartościowy przekaz,...

Muminki podbijają serca kolejnych pokoleń czytelników. Chyba nie ma osoby, która nie znałaby Muminków. Kojarzone z serialem animowanym postacie w 1939 roku do życia powołała Tove Jansson. Pierwsze przygody opublikowano w 1945 roku. Dwa lata później ukazał się komiks z tymi małymi trollami. Nietypowi bohaterzy szybko odnieśli sukces. Książki szwedzkiej pisarki przetłumaczono na trzydzieści języków. Do tego powstawały wersje teatralne, filmowe i radiowe, a nawet muzea i parki rozrywki. Muminki stały się częścią kultury kilku pokoleń. Dziadkowie i rodzice zarażają dzieci miłością do tych istot. I w sumie nawet nie musieliby, bo mają one w sobie coś takiego, że młodzi czytelnicy i widzowie chcą wchodzić w świat ich przygód. W stworzonym przez Tove Jansson świecie spotkamy całe mnóstwo dziwnych istot: Paszczaki, Mimble, Hatifnatowie, Buka i wiele innych. Każdy z nich na swój niepowtarzalny temperament i sposób widzenia świata, każdy ma inne zainteresowania i zdolności. Są tak bardzo różnorodni jak każdy z nas.
My sięgamy po kolejne przygody właśnie przez duże zróżnicowanie charakterów postaci. W świecie muminków jest wiele wad, ale najważniejsza jest tu akceptacja innych, przyjmowanie innych z całym barażem ich dziwactw. Nawet tych, którzy czasami czynią nam zło, mają wady. Mamy tu sporą dawkę pozytywnych wzorców i dość spokojną akcję toczącą się wokół zwykłych i niezwykłych rzeczy. Znane dzieciom rzeczy kontrastują z magią i nietypowymi bohaterami. Dolina Muminków to taka ostoja, w której wszystko jest dobrze znane. Rozległe tereny poznawane przez bohaterów tylko czasami zaskakują ich złem, które czasami okazuje się dobre. Życie toczy się tu zgodnie z porami roku, ale w tej przewidywalności jest też miejsce na zaskoczenie i przede wszystkim dobre zakończenie i budowanie dobrych relacji z przyjaciółmi.
Historie Muminków zawierają pozytywne przesłania i czasami traumatyczne wydarzenia, konflikty między bohaterami. To sprawia, że stają się świetnymi lekturami do przepracowania problemów naszych pociech, ich rozterek na temat zmian, zawłaszczania rzeczy, kontaktu z osobami złośliwymi, przyjaźni. Niezwykli bohaterzy pozwalają też wejść w świat wyobraźni, rozwijać kreatywność, koncentrację, a czytanie pozwala na rozbudowanie zasobu słów, którymi posługuje się nasza pociecha. Upersonifikowane postacie mające odmienne temperamenty pomagają oswajać się z innymi spojrzeniami na określony problem, uświadamiają, że nie wszyscy musimy chcieć tego samego, że każdy człowiek może mieć inne zdanie i upodobania. Nawet, kiedy oparte są na tej samej bazie wiedzy. Plusem tych opowieści jest to, że wychodzą one poza gender i skupiają się na niesamowitej różnorodności charakterów. Do tego przygody Muminków pozwalają na uczenie dzieci otwartości. I to jest szczególnie widoczne w najnowszych adaptacjach zabierających młodych czytelników w ten baśniowy świat. Dziś zabieram Was na spacer po trzech tomach z serii „Muminek”. Sama seria zawiera już całkiem sporą ilość tomów pozwalających na poruszenie różnorodnych tematów. Pojawia się w nich problem wiary w słowa przyjaciół, poświęcenia dla nich, umiejętności podejmowania ryzyka, odkrywania uroków różnych pór roku, docenianiu małych rzeczy, bo skarby mogą być złudzeniem. Z podobnym podejściem mamy do czynienia w najnowszych tomach: „Muminek i tajemnica lata”, „Muminek i nowy przyjaciel”, „Muminek i pieśń oceanu” oraz „Muminek i urodzinowy guzik”. Głównym bohaterem wszystkich adaptacji jest Muminek. To z jego perspektywy widzimy zadziwiające i czasami bardzo bliskie dzieciom przygody.
„Muminek i pieśń oceanu” zabiera nas w świat pamiątek i wspomnień Taty Muminka. To właśnie jego bogata kolekcja stanie się inspirację do wyruszenia w świat i poszukiwania własnych skarbów. Co Muminkowi uda się odkryć na wyspie nawiedzaną przez Hatifnatów?
„Muminek i urodzinowy guzik” pokazuje nam dzień urodzin Muminka. Bohater cieszy się z kartki z wierszem od taty oraz pięknego, złotego guzika do kolekcji od mamy. Szczególnie drugi podarek jest dla niego cenny i chce się informacją o nim podzielić z przyjaciółmi. Okazuje się, że niestety nikt nie jest zainteresowany. Każdy robi coś ważnego i nie ma czasu. Co tak bardzo zajmowało przyjaciół w ten niezwykły dzień?
Wszystkie książki z serii wprowadzają dzieci w świat dobrych relacji społecznych, miłości, zrozumienia, otwartości, pomocy. Nie ma tu bezsensownego oskarżania się, przemocy, ale współpraca i eksperymentowanie, wspólne odkrywanie świata, pokonywanie trudności. Pojawiają się też takie emocje jak strach, smutek i rozczarowanie, ale każda przygoda kończy się dobrze.
Elastyczna, ale usztywniona okładka sprawiają, że książka jest lekka i jest cienka. Publikacje mają piękne ilustracje, niewielką ilość tekstu, średniej wielkości litery, dzięki czemu dziecko chętnie będzie sięgało po nie samo. Całość jest bardzo kolorowa, a poszczególne tomy świetnie wprowadzają w kolejne pory roku i problemy w relacjach z innymi, wyzwania. Zdecydowanie polecam.

Muminki podbijają serca kolejnych pokoleń czytelników. Chyba nie ma osoby, która nie znałaby Muminków. Kojarzone z serialem animowanym postacie w 1939 roku do życia powołała Tove Jansson. Pierwsze przygody opublikowano w 1945 roku. Dwa lata później ukazał się komiks z tymi małymi trollami. Nietypowi bohaterzy szybko odnieśli sukces. Książki szwedzkiej pisarki przetłumaczono...

Krótka opowieść o radzeniu sobie z tęsknotą za bliskimi ludźmi. Może być pomocna dla maluchów w nauce rozumienia i radzenia sobie z własnymi emocjami. Mój syn jest jeszcze na to co prawda za młody, ale spodobały mu się "kropeczki" (śnieg) na ilustracjach. Z zaciekawieniem przygląda się sympatycznym postaciom Muminków i zimie na kartach książki (za oknem to się chyba w tym roku nie doczeka;) ).

Krótka opowieść o radzeniu sobie z tęsknotą za bliskimi ludźmi. Może być pomocna dla maluchów w nauce rozumienia i radzenia sobie z własnymi emocjami. Mój syn jest jeszcze na to co prawda za młody, ale spodobały mu się "kropeczki" (śnieg) na ilustracjach. Z zaciekawieniem przygląda się sympatycznym postaciom Muminków i zimie na kartach książki (za oknem to się chyba w tym...

I Muminki obudza sie na wiosne :-(

I Muminki obudza sie na wiosne :-(