Książka pod każdym względem wyjątkowa. Powstała, co rzadko się zdarza, na podstawie scenariusza filmu. Nie sposób, więc czytać ją bez porównań do kinowej wersji historii i wybitnej roli Robina Williamsa (za którą otrzymał nominację do Oscara). Zarówno książka, jak i film robią duże wrażenie. Choć zastanawiam się nad zasadnością spisania książkowej wersji scenariusza, bo jest ona właściwie dokładną kopią tego, co widzieliśmy na ekranie.
Zawarta w niej historia młodych uczniów konserwatywnej Akademii Weltona, która trafia pod skrzydła nowego nauczyciela - Johna Keatinga, jest jedną z tych, która zostaje z nami na całe życie. Tytułowe Stowarzyszenie Umarłych Poetów staje się symbolem prawa do marzeń, wolności i buntu. Powieść jest kopalnią wątków, które zostawiają ślad nie tylko w sercach młodych ludzi, ale i dorosłych, którzy, podejmując trud wychowania swoich dzieci, powinni pamiętać o ich autonomicznych prawach. Bo, jak mówił John Keating: "Sztuka trwa i także ty dopisać możesz wers". Kiedy po latach, już jako matką, sięgnęłam po tę książkę, ten wątek zrobił na mnie największe wrażenie.
W książce znajdziemy wiele cytatów, które przeszły do historii. Jeden z nich doskonale pasuje dla każdego "mola książkowego" :
"Kiedy czytacie książkę, nie bierzcie pod uwagę tylko tego, co mówi autor, weźcie pod uwagę również to, co myślicie WY. Musicie starać się odnaleźć własny głos".

Książka pod każdym względem wyjątkowa. Powstała, co rzadko się zdarza, na podstawie scenariusza filmu. Nie sposób, więc czytać ją bez porównań do kinowej wersji historii i wybitnej roli Robina Williamsa (za którą otrzymał nominację do Oscara). Zarówno książka, jak i film robią duże wrażenie. Choć zastanawiam się nad zasadnością spisania książkowej wersji scenariusza, bo...