Nie oddam dzieci!

Wzrusza do łez

Wzrusza do łez

Właściwie odsłuchana przeze mnie. Na szczęście w trakcie tego odsłuchiwania umyłam wszystkie okna, wysprzątałam mieszkanie, zrobiłam dwa prania, ugotowałam gołąbki, czyli jakaś wartość dodana jest, bo sama książka jest tak banalna, że zęby bolą.

Właściwie odsłuchana przeze mnie. Na szczęście w trakcie tego odsłuchiwania umyłam wszystkie okna, wysprzątałam mieszkanie, zrobiłam dwa prania, ugotowałam gołąbki, czyli jakaś wartość dodana jest, bo sama książka jest tak banalna, że zęby bolą.

Ja nie wiem jak to p. Katarzyna Michalak robi, że pisze swoje powieści w sposób tak wciągający da czytelnika. Niesamowita historia, momentami wydawała mi się aż nierealna. A wtedy zaczynałam myśleć, jak łatwo o różne niedomówienia i nieporozumienia w kontaktach nawet z najbliższymi i emocje bohaterów, ich przeżycia stawały się bardziej namacalne. Czytałam ze ściśniętym gardłem, łzami w oczach i w myślach modliłam się, żeby mojej rodziny nie spotkała taka historia.

Ja nie wiem jak to p. Katarzyna Michalak robi, że pisze swoje powieści w sposób tak wciągający da czytelnika. Niesamowita historia, momentami wydawała mi się aż nierealna. A wtedy zaczynałam myśleć, jak łatwo o różne niedomówienia i nieporozumienia w kontaktach nawet z najbliższymi i emocje bohaterów, ich przeżycia stawały się bardziej namacalne. Czytałam ze ściśniętym...

Kolejne przeczytane przeze mnie cudeńko, w którym zawiera się ogromna ilość niepokojących treści, ukryta pod zawiesistym, różowym lukrem. Coś, co miało przedstawiać heroiczną walkę o dzieci, jest tak naprawdę koszmarkiem pozbawionym przesłania. Żona doktora Michała Sokołowskiego ginie w wypadku. Doktor nie jest zbytnio wciągnięty w życie swojej rodziny, zarówno przed wypadkiem, jak i po nim. Przed wypadkiem dużo pracuje, po wypadku - marazm Michała autorka próbuje tłumaczyć traumą. Jego córka musi więc wziąć na siebie utrzymanie domu, gotowanie i opiekę nad dwojgiem dzieci, w tym nad noworodkiem (sic). Dziewczynka sama jest chyba w podstawówce. A, jeśli do tego kociołka grozy dorzucić ciotkę, co kotki porzuca w lesie, robi się naprawdę niewesoło (a nawet - wręcz przeciwnie). Dwa na szynach - za dobrą zabawę.

Kolejne przeczytane przeze mnie cudeńko, w którym zawiera się ogromna ilość niepokojących treści, ukryta pod zawiesistym, różowym lukrem. Coś, co miało przedstawiać heroiczną walkę o dzieci, jest tak naprawdę koszmarkiem pozbawionym przesłania. Żona doktora Michała Sokołowskiego ginie w wypadku. Doktor nie jest zbytnio wciągnięty w życie swojej rodziny, zarówno przed...

„Nie oddam dzieci” Katarzyna Michalak Cykl: "Z życia wzięte"
Michał Sokołowski ma wszystko prace, dom, żonę, 3 dzieci i 4 w drodze. Niestety w wyniku nieszczęśliwego wypadku samochodowego w dniu urodzin swojego syna ginie Marta Sokołowska i ich najmłodszy syn Antoś. Lekarz nie może poradzić sobie z tą tragedią i z wyrzutami sumienia zaniedbuje dom i dzieci w wyniku czego teściowa i szwagierka mężczyzny chcą mu odebrać dzieci.
„Nie oddam dzieci” to jedna z tych powieści, o których długo lub wcale nie można zapomnieć. Poruszająca, refleksyjna, wciągająca historia ojca walczącego o swoje dzieci. Mimo trudnej treści nie można się od niej oderwać więc czyta się szybko. Z jednej strony polecam przeczytać, ponieważ książka pokazuje jak kruche jest życie z drugiej strony nie polecam, bo jest ona trudna emocjonalna smutna.
Kilka moich ulubionych cytatów z książki:
„Po to właśnie są przyjaciele: by Cię bronić nawet przed tobą samym”.
„Przyszłości nie zmienimy żadnym „gdybym". Mamy wpływ tylko na to tu i teraz. I czasami na swoją przyszłość. To wszystko”.

„Nie oddam dzieci” Katarzyna Michalak Cykl: "Z życia wzięte"
Michał Sokołowski ma wszystko prace, dom, żonę, 3 dzieci i 4 w drodze. Niestety w wyniku nieszczęśliwego wypadku samochodowego w dniu urodzin swojego syna ginie Marta Sokołowska i ich najmłodszy syn Antoś. Lekarz nie może poradzić sobie z tą tragedią i z wyrzutami sumienia zaniedbuje dom i dzieci w wyniku czego...

Książka trudna emocjonalnie, chociaż czyta się ją z zapartym tchem.

Książka trudna emocjonalnie, chociaż czyta się ją z zapartym tchem.

Historia porusza do szpiku kości - mam jednak wrażenie, że autorka aby osiągnąć ten efekt korzysta ze (zbyt) ciężkiego arsenału. Rozpacz męża i dzieci, trudności w odnalezieniu się po stracie są prawdziwe, ale liczba tragicznych wątków, opisy ciał po wypadku i szczególnie epilog pozostawiają mnie tylko z ulgą - uff skończyłam…

Historia porusza do szpiku kości - mam jednak wrażenie, że autorka aby osiągnąć ten efekt korzysta ze (zbyt) ciężkiego arsenału. Rozpacz męża i dzieci, trudności w odnalezieniu się po stracie są prawdziwe, ale liczba tragicznych wątków, opisy ciał po wypadku i szczególnie epilog pozostawiają mnie tylko z ulgą - uff skończyłam…

Parę dobrych lat zabierałam się do tej książki. Nie ukrywam,że bardzo się jej bałam. Bałam się czy dam radę ja przeczytać. Dałam radę ale trochę żałuje... Nie pamiętam kiedy az tak bardzo spłakałam się na książce... praktycznie od pierwszych towarzyszyły mi łzy i zostały do ostatnich stron...
Czy polecam ta książkę?? Sama nie wiem... Historia ciekawa ale tak bardzo smutna...

Parę dobrych lat zabierałam się do tej książki. Nie ukrywam,że bardzo się jej bałam. Bałam się czy dam radę ja przeczytać. Dałam radę ale trochę żałuje... Nie pamiętam kiedy az tak bardzo spłakałam się na książce... praktycznie od pierwszych towarzyszyły mi łzy i zostały do ostatnich stron...
Czy polecam ta książkę?? Sama nie wiem... Historia ciekawa ale tak bardzo smutna...

Jedna z lepszych, jeśli nie najlepsza książka Katarzyny Michalak. Strata, żałoba, samotne ojcostwo i walka o dzieci, to główne tematy powieści. Mimo że autorka była czasem przesadnie ckliwa, czasem zbyt dosadna, to jednak powieść mi się podobała.

Jedna z lepszych, jeśli nie najlepsza książka Katarzyny Michalak. Strata, żałoba, samotne ojcostwo i walka o dzieci, to główne tematy powieści. Mimo że autorka była czasem przesadnie ckliwa, czasem zbyt dosadna, to jednak powieść mi się podobała.

Uwielbiam panią Michalak w takich klimatach, niedawno wróciłam do tego tytułu jeszcze raz!

Uwielbiam panią Michalak w takich klimatach, niedawno wróciłam do tego tytułu jeszcze raz!