Mówiąc wprost, początek mnie nudził. Autorka ukazuje kolejne, jeszcze nieznane postacie przez ich nieciekawy i za długi monolog wewnętrzny. Do monologu wplata jeszcze takie szczegóły, jak to, że (monologująca) odkłada czy przekłada małą patelnię! Pomyślałam wtedy, że nic dziwnego, że powieść została rozciągnięta aż na dwa tomy.
Warto mi było przez to przebrnąć, bo powieść ma przyjemną atmosferę angielskiego kryminału toczącego się na prowincji. Sympatyczną postacią jest główna bohaterka, niesztampowa pani detektyw (natomiast jej współpracownik tak jest nijaki, że co rusz zapominałam, kim jest "Joe"). Interesującą postacią wydaje się też ofiara, a zagadka wciąga.

Zagadka!
Cytat:
"Jej [Very] matka umarła, kiedy Vera była jeszcze dzieckiem, i opiekowała się Hectorem, swoim ojcem - człowiekiem, który nadal kpił z niej zza grobu - aż do swojej śmierci".
Czy to matka opiekowała się Hectorem, swoim ojcem? Czy Vera, ojcem czy dziadkiem? Czy Hector umarł dwa razy?

Mówiąc wprost, początek mnie nudził. Autorka ukazuje kolejne, jeszcze nieznane postacie przez ich nieciekawy i za długi monolog wewnętrzny. Do monologu wplata jeszcze takie szczegóły, jak to, że (monologująca) odkłada czy przekłada małą patelnię! Pomyślałam wtedy, że nic dziwnego, że powieść została rozciągnięta aż na dwa tomy.
Warto mi było przez to przebrnąć, bo powieść...